فرارو- با بالا رفتن سن، توجه به سلامت ذهنی به اندازه سلامت جسمی اهمیت دارد. روش‌هایی مانند «اتاق رومی» می‌توانند با بهبود حافظه و تمرکز، عملکرد شناختی را تقویت کنند.

به گزارش فرارو به نقل از تامز گاید، با گذشت زمان، ذهن و بدن انسان تحت تأثیر تغییرات مختلفی قرار می‌گیرد که بر توانایی‌های جسمی و عملکرد ذهنی تأثیرگذار است. درست مانند اینکه نیاز به تمرینات بدنی داریم تا قدرت بدنی خود را حفظ کنیم، مغز نیز به تمرین نیاز دارد تا فعال و تیزبقا بماند.

تمرین ذهنی و اهمیت آن

تمرین ذهنی شامل فعالیت‌هایی است که برای بهبود عملکرد شناختی و حافظه انجام می‌شوند. این فعالیت‌ها می‌توانند از حل جدول کلمات متقاطع تا یادگیری مهارت‌های جدید و انجام بازی‌های فکری متغیر باشند. هرچند هنوز در جامعه علمی مباحثی پیرامون تأثیر واقعی این تمرینات در زندگی روزمره وجود دارد، اما بسیاری از این فعالیت‌ها نه‌تنها سرگرم‌کننده هستند بلکه کاربردی نیز می‌باشند.

اثر بخشی تمرینات ذهنی

پژوهش‌ها نشان می‌دهند که تمرینات ذهنی می‌توانند به بهبود حافظه، تمرکز و دیگر توانایی‌های شناختی کمک کنند. با این حال، توافق دقیقی درباره میزان و پایداری این اثرات وجود ندارد. مطالعه‌ای در مجله Frontiers in Human Neuroscience به بررسی این موضوع پرداخته و نشان می‌دهد که شرکت در برنامه‌های تمرین ذهنی می‌تواند به مزایایی برای افراد منجر شود، هرچند که انتقال این مزایا به سایر وظایف ممکن است محدود باشد.

روش «اتاق رومی» و عملکرد آن

روش «اتاق رومی» که به عنوان «روش مکان‌ها» نیز شناخته می‌شود، ابزاری مؤثر برای به خاطر سپردن اطلاعات بدون ساختار خاص است. در این روش، فرد باید مکانی آشنا مانند اتاق خواب یا محل کار را در ذهن مجسم کند و اطلاعات مورد نظر را به اشیای موجود در آن فضا ارتباط دهد. ایجاد تصاویر ذهنی و پیوند آنها با اشیاء، اساس این روش است.

زمانی که نیاز به به یادآوری اطلاعات دارید، با قدم زدن در ذهن خود در اتاق و دیدن هر شیء، می‌توانید اطلاعات مربوط به آن را بازیابی کنید. برای بهره‌وری بیشتر، می‌توان چندین اتاق آشنا را در نظر گرفت و به هر یک دسته‌ای از اطلاعات اختصاص داد. این کار یک «نقشه شناختی» در ذهن ایجاد می‌کند که به ذخیره و بازیابی اطلاعات کمک می‌کند.

انعطاف‌پذیری مغز و پیشگیری از زوال شناختی

پایه نظری این روش بر اصل «انعطاف‌پذیری عصبی» قرار دارد؛ توانایی مغز در ایجاد ارتباطات عصبی جدید. فعالیت‌های تحریک‌کننده ذهنی می‌توانند این فرآیند را تقویت کنند و خطر ابتلا به بیماری‌هایی چون زوال عقل را کاهش دهند. هرچند شواهد قطعی برای اثبات این ادعا محدود است.

علاوه بر این فعالیت‌ها، ورزش بدنی نیز نقش مهمی دارد. پژوهش‌ها نشان می‌دهند که حتی ورزش‌های هوازی با شدت متوسط می‌توانند عملکرد شناختی را بهبود بخشند. بنابراین، ترکیب ورزش‌های روزمره با تمرینات ذهنی می‌تواند به حفظ شادابی ذهن و سلامت روان در دوران سالمندی کمک کند.