عصر ایران: به این دو خبر توجه کنید:  اول: مصرف برق در ترکیه از مرز یک میلیون مگاوات گذشت و با افتخار این خبر را اعلام کردند. دوم در ایران:  مصرف برق به ۷۷ هزار مگاوات رسید و نیمی از استان ها را تعطیل کردیم و در بسیاری از مناطق روزانه تا ۶ ساعت خاموشی مردم را کلافه  و گرفتار کرده است.  این در حالی است که ما دومین دارنده ذخایر گاز در جهان هستیم و ترکیه وارد کننده گاز است.

دلایل اصلی اینهاست:  منابع تولید برق در ترکیه متنوع است و ایران به رغم شرایط متنوع جغرافیایی نه. 

در ترکیه تنها 21.4 درصد برق از گاز تامین می‌شود در حالی که 36.3 درصد برق خود را از زغال سنگ و 19.6 درصد را از منابع آبی و 10.4 درصد از باد – بله باد- تأمین می‌کنند.  5.7 درصد هم از انرژی خورشیدی و 3.4 درصد از انرژی زمین گرمایی و 3.2 درصد از سایر منابع. 

در ایران هم باید سهم انرژی خورشیدی و باد اضافه شود اما نشده چرا؟ چون متخصص می‌خواهد و متخصصین در حال مهاجرت‌اند. فناوری می‌خواهد و گرفتار تحریم‌ایم.

آن کاندیدای محترم که می‌گفت 11 سال در سایه نشسته کاش به آفتاب می‌اندیشید و دولت هم‌سو را به استفاده از منابع متنوع تشویق می‌کرد تا در ماه آخر با این وضعیت تحویل ندهند و تازه اسم این را می‌گذارند: اسب زین شده!

احتمالا به یاد دارید که در خانه‌ها در دهه 70 روشنایی گاز هم پیش بینی می‌شد اما به مرور نیاز به آن رفع شد چون به صنایع برق و نیروگاه ها توجه نشان دادند وبه مرور هر چه وضعیت ارزی و مشکلات بیشتر شد مطالبات شرکت های برقی را هم نپرداختند و حالا خیلی هاشان حاضر به همکاری نیستند.

 این که مردم  دست رد به سینه شعارهای توهمی و تخیلی زدند و آدم غیر متوهم را رییس جمهور کردند به خاطر این هم بود که برق می‌خواهند تا مثل ترکیه مصرف کنیم نه این که وقتی از 77  هزار مگاوات بالا زد عزا بگیریم.  آب می‌خواهیم نه این که آب را صرف صادرات خیالی صیفی‌جات به روسیه کنیم.

خاموشی‌های این روزها یک تلنگر جدی است تا بدانیم در دنیای واقعیت ها زندگی می‌کنیم و باید – باید – با دنیا رابطه برقرار کنیم و به تعبیر دکتر پزشکیان از این قفسِ خود ساخته بیرون بیاییم.

کسب و کار و ساخت وسازها بر اساس برق است و دولت جدید باید خود را از گرفتاری‌ها خلاص کند و به امور اساسی برسد. به جای این که اداره امور را به فارغ التحصیلان یک دانشگاه خاص بسپارد از متخصصین برجسته استفاده کند.

هیچ اتفاقی نمی توانست وضعیت کشور را به اندازه خاموشی های اخیر و جاری توضیح دهد تا روشن شود اسب زین شده زمین گیر است و خدا را شکر که گرفتار توهمات نشدیم و تصور کنید باید به دنبال عمق راهبردی برق هم می‌گشتیم!

بازگشت به زندگی مستلزم بهبود سریع رابطه با جهان است. ما برق و روشنایی می‌خواهیم. آن بنده خدا هم حق دارد همچنان در سایه بنشیند و به معامله با سریلانکا و صادرات صیفی جات به روسیه بیندیشد اما مردم ایران می‌خواهند زندگی کنند. با دنیا رابطه داشته باشند و از آفتاب و انرژی آفتاب بهره ببرند.