شینا انصاری با غلامرضا نوری – وزیر جهاد کشاورزی – شنبه (۳ آذر) دیدار و گفت‌وگو کرد. در این دیدارعلاوه بر گفت و گو درباره همکاری‌، انصاری به نامه اخیر سرپرست سابق سازمان منابع طبیعی در مورد تجویز برداشت درختان شکسته افتاده در جنگل‌های هیرکانی اشاره کرد و گفت: این مساله باعث ایجاد حساسیت‌های جدی در بین کارشناسان و افکار عمومی شده است و این اجازه برداشت می‌تواند باعث افزایش قاچاق و برداشت‌های غیراصولی از جنگل‌های هیرکانی شود.

در این دیدار وزیر جهاد کشاورزی نیز بعد از طرح مباحث کارشناسی در این خصوص، دستور بررسی دوباره این طرح را تا زمان برطرف شدن ابهامات کارشناسی صادر کرد و افزود: نگرانی‌های مردم و کارشناسان باید در این زمینه برطرف شود.

در این جلسه همچنین هادی کیادلیری – سرپرست معاونت آموزش و مشارکت‌های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست – با ارایه توضیحاتی در مورد تاریخچه امکان برداشت درخت های شکسته افتاده گفت: در سال ۱۳۹۲ بر اساس مصوبه هیات وزیران هرگونه امکان برداشت از جنگل‌ها بر اساس طرح‌های قدیم ممنوع شد و امکان برداشت، فقط بر اساس طرح‌های جدید و مطابق با معیارهای پایداری در جنگل ها امکان پذیر می‌شد.

وی افزود: اما این مصوبه امکان برداشت درختان شکسته افتاده را فراهم می‌کرد که این مساله نیز در آن زمان با اعتراض کارشناسان روبه رو شد زیرا از نظر اکولوژیک بسیار حائز اهمیت هستند.

کیادلیری تصریح کرد: در برنامه ششم توسعه نیز برداشت چوب و هرگونه بهره‌برداری چوب از جنگل‌ها ممنوع شد و برداشت درختان شکسته و افتاده را صرفا تا سال سوم برنامه توسعه ششم و سال ۱۳۹۹ مجاز دانسته است و پس از آن هرگونه دخالت در جنگل باید بر اساس طرح مدیریت پایدار انجام می‌گرفت. طرح تنفس جنگل‌ها اعلام شد و هرگونه دخالت در این زمینه را منوط به ارایه طرح کرد.

او در ادامه گفت: برنامه هفتم نیز به همین منوال ادامه یافت و هرگونه بهره برداری چوبی از جنگل و برداشت درختان جنگلی را ممنوع کرد. تبصره یک ماده ۳۶ برداشت درختان حاشیه جاده و شکسته و افتاده را با تایید رییس سازمان منابع طبیعی مجاز دانسته که البته الزامی در برداشت وجود ندارد و صرفا این کار را در صورت ضرورت فنی کارشناسی امکانپذیر کرده است.

به گزارش روابط عمومی سازمان حفاظت محیط زیست، سرپرست معاونت آموزش و مشارکت‌های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست اضافه کرد: برداشت در حاشیه جاده‌های جنگلی که حدود و ثغور آن به هیچ وجه مشخص نیست و با توجه به اینکه حدود ۸۰۰۰ کیلومتر جاده جنگلی وجود دارد، لذا می تواند بسیار خطرناک باشد. همچنین از ابهامات دیگر، واژه هایی مانند درختان خطرساز و افتاده است که بسیار بحث برانگیز است. ضمن اینکه اینگونه برداشت به هیچ عنوان پشتوانه علمی ندارد و از جنبه اکولوژیک و اقتصادی نیز مورد بررسی قرار نگرفته است و تنها معبری را برای ورود به زمین‌های جنگلی و قاچاق و بهره برداری فراهم می‌کند.