ابلیشن گره دهلیزی بطنی یک روش کاتتریزاسیون قلبی است که برای درمان فیبریلاسیون دهلیزی استفاده می‌شود. پزشک با استفاده از یک کاتتر انرژی رادیوفرکوئنسی (گرما) را به گره AV که در مسیر اتصال دهلیزها به بطن‌ها قرار گرفته است، اعمال می‌کند. در این روش یک ناحیه کوچکی از بافت قلب بین رفته و در نتیجه مانع از ارسال پیام معیوب الکتریکی دهلیزها به بطن‌ها می‌شود.
با انجام ابلیشن گره دهلیزی بطنی این تکانه‌های معیوب تولید خواهند شد، بنابراین دهلیز همچنان حرکات فیبرلیشنی را خواهد داشت اما این سیگنال‌ها به بطن‌ها نخواهند رسید.
پس از ابلیشن گره AV به احتمال زیاد علائم بیمار بهبود خواهد یافت و برای کنترل ضربان قلب نیازی به مصرف دارو نخواهد داشت. اما به منظور کاهش خطر سکته مغزی لازم است تا داروهای رقیق کننده خون مصرف شود. یک دستگاه ضربان ساز دائمی نیز برای ایجاد ایجاد ضربان‌های نرمال نیز کاشته خواهد شد تا بطن‌ها به درستی منقبض شوند.
علت انجام ابلیشن گره دهلیزی بطنی
بلوک گره دهلیزی بطنی برای تصحیح ضربان قلب و بهبود علائم افراد مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی که به دارو یا سایر مداخلات پاسخ نداده‌اند، انجام می‌شود. این روش به طور کلی به عنوان آخرین روش پیش رو برای اصلاح فیبریلاسیون دهلیزی در نظر گرفته می‌شود. همچنین، ابلیشن گره AV بیشتر در بیماران مسنی که به کاشت دستگاه ضربان ساز قلب نیاز دارند، در نظر گرفته می‌شود.
ابلیشن گره AV چگونه انجام می‌شود
پیش از عمل
پیش از انجام این عمل و کاشتن دستگاه ضربان ساز، بیمار باید آزمایش‌های مختلفی را انجام دهد. پس از این که آزمایشات انجام شده و بیمار کاندید ابلیشن گره دهلیزی بطنی در نظر گرفته شد، تیم مراقبت درمانی با بیمار در مورد آمادگی قبل از عمل و وسایلی که باید همراه با خود به بیمارستان آورد، صحبت خواهند کرد.
در برخی موارد، ممکن است چند هفته قبل از ابلیشن، عمل جایگزینی دستگاه ضربان ساز انجام شود تا کادر درمان اطمینان حاصل کنند که دستگاه به خوبی کار می‌کند. پس از انجام ابلیشن گره دهلیزی بطنی وجود دستگاه ضربان ساز برای تداوم عملکرد قلب ضروری است.
در طول عمل
هنگامی انجام عمل، بیمار به یک اتاق عمل مجهز به نام آزمایشگاه کاتتریزاسیون قلبی منتقل می‌شود. پزشک کاتتر را وارد کرده و سپس از الكترودهای موجود در یكی از كاتترها برای اعمال گرما (انرژی رادیو فرکانس) برای از بین بردن اتصال الکتریکی بین فضاهای فوقانی و تحتانی قلب (گره AV) استفاده می‌كند. در نتیجه این تخریب بافتی، از انتقال تکانه‌های الکتریکی معیوب جلوگیری می‌شود.
پس از نابود کردن گره AV، پزشک برای حفظ ریتم قلبی دستگاه کوچک ضربان ساز را نیز در بدن جایگذاری می‌کند؛ مگر این که دستگاه قبلاً در بدن کاشته شده باشد.
نتایج
میزان موفقیت ابلیشن گره AV بالاست. پس از انجام عمل، ضربان قلب بیمار توسط ضربان ساز کاشته شده کنترل می‌شود، بنابراین نیازی به مصرف دارو برای کنترل ضربان نیست. بسته به خطر سکته مغزی، ممکن است لازم باشد که بیمار داروهای رقیق کننده خون مصرف کند.
source
