عفونت‌های واژینال یکی از شایع‌ترین مشکلات بهداشتی در زنان هستند که می‌توانند باعث ناراحتی و درد شوند. خوشبختانه، با تشخیص و درمان به موقع، این عفونت‌ها قابل درمان هستند.

علل عفونت‌های واژینال

تغییر در تعادل باکتری‌های واژن: عوامل مختلفی مانند استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها، تغییرات هورمونی (دوران بارداری، یائسگی)، استفاده از شوینده‌های تند و رابطه جنسی می‌توانند تعادل باکتری‌های مفید و مضر در واژن را بر هم بزنند.

عفونت‌های قارچی: کاندیدا آلبیکانس شایع‌ترین عامل عفونت قارچی واژن است.

باکتری‌های واژینال: باکتری گاردنرلا واژینالیس عامل اصلی واژینوز باکتریایی است.

تریکومونیازیس: این عفونت توسط یک انگل تک‌یاخته‌ای ایجاد می‌شود و از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شود.

علائم عفونت‌های واژینال

ترشحات غیرعادی: ترشحات واژن ممکن است آبکی، غلیظ، بدبو و به رنگ‌های مختلف مانند سفید، زرد یا خاکستری باشد.

خارش و سوزش: احساس خارش و سوزش در ناحیه واژن و اطراف آن

قرمزی و التهاب: قرمزی و تورم در ناحیه واژن و اطراف آن

درد هنگام ادرار یا رابطه جنسی

بوی بد: بوی بد و ماهی‌مانند ترشحات واژن

توجه: علائم عفونت واژینال در افراد مختلف متفاوت است و ممکن است برخی از علائم ذکر شده در همه افراد وجود نداشته باشد.

تشخیص عفونت‌های واژینال

برای تشخیص دقیق نوع عفونت، پزشک نمونه‌ای از ترشحات واژن را بررسی می‌کند. این نمونه ممکن است زیر میکروسکوپ بررسی شود یا برای کشت به آزمایشگاه فرستاده شود.

درمان عفونت‌های واژینال

درمان عفونت واژینال به نوع عفونت بستگی دارد و ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• داروهای ضد قارچ: برای درمان عفونت‌های قارچی
• آنتی‌بیوتیک‌ها: برای درمان عفونت‌های باکتریایی
• داروهای ضد انگل: برای درمان تریکومونیازیس

پیشگیری از عفونت‌های واژینال

حفظ بهداشت فردی:

• شستن روزانه ناحیه تناسلی با آب ولرم و صابون ملایم
• استفاده از لباس زیر نخی
• پرهیز از دوش واژینال
• استفاده از روش‌های ایمن برای رابطه جنسی
• کنترل قند خون در افراد دیابتی
• تقویت سیستم ایمنی بدن