سندرم ری یک بیماری نادر و شدید است که معمولاً در کودکان و نوجوانان پس از ابتلا به یک عفونت ویروسی مانند آنفلوآنزا یا آبله مرغان رخ می‌دهد. این بیماری باعث تورم مغز و کبد می‌شود و می‌تواند عواقب جدی و حتی مرگبار داشته باشد.

علل سندرم ری

علت دقیق سندرم ری هنوز به طور کامل شناخته شده نیست، اما ارتباط قوی بین مصرف برخی داروها، به ویژه آسپرین، در هنگام عفونت‌های ویروسی و بروز این سندرم وجود دارد. به همین دلیل، مصرف آسپرین برای کودکان و نوجوانانی که به آنفلوآنزا یا سایر عفونت‌های ویروسی مبتلا هستند، به شدت ممنوع است.

علائم سندرم ری

علائم سندرم ری معمولاً چند روز پس از ابتلا به عفونت ویروسی اولیه ظاهر می‌شوند و ممکن است شامل موارد زیر باشند:

استفراغ شدید و مداوم: یکی از اولین و بارزترین علائم سندرم ری است.

خواب آلودگی و تحریک پذیری: کودک ممکن است به شدت خواب آلود یا تحریک پذیر باشد.

گیجی و سردرگمی: این علائم به دلیل تورم مغز رخ می‌دهند.

تشنج: در برخی موارد، تشنج ممکن است رخ دهد.

کاهش سطح هوشیاری: کودک ممکن است به کما فرو رود.

زردی پوست و چشم‌ها: این نشانه آسیب به کبد است.

تشخیص سندرم ری

تشخیص سندرم ری بر اساس علائم بالینی، آزمایش خون و تصویربرداری از مغز انجام می‌شود. آزمایش‌های خون نشان می‌دهند که کبد به درستی کار نمی‌کند و مواد سمی در خون تجمع یافته‌اند.

درمان سندرم ری

درمان سندرم ری در بیمارستان و تحت نظر پزشک متخصص انجام می‌شود. درمان بر روی حمایت از عملکرد حیاتی بدن و کاهش تورم مغز متمرکز است. متأسفانه، سندرم ری اغلب به سرعت پیشرفت می‌کند و ممکن است حتی با درمان، عواقب جدی و طولانی‌مدت برای فرد به همراه داشته باشد.

پیشگیری از سندرم ری

بهترین راه برای پیشگیری از سندرم ری، اجتناب از مصرف آسپرین در کودکان و نوجوانانی است که به عفونت‌های ویروسی مبتلا هستند. همچنین، واکسیناسیون علیه بیماری‌های ویروسی مانند آنفلوآنزا می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به این بیماری کمک کند.

اگر کودک شما به عفونت ویروسی مبتلا شده است، هرگز بدون مشورت با پزشک به او آسپرین ندهید. همیشه برای درمان هرگونه بیماری، با پزشک متخصص مشورت کنید.