نواندیش: یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که نوشیدن قهوه کافئین‌دار برای افراد مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی بی‌خطر است و حتی ممکن است به محافظت در برابر عود این اختلال کمک کند.

به گزارش زهرا حسین زاده از سرویس ترجمه نواندیش، ان بی سی نیوز در مورد تاثیر قهوه بر برخی بیماران قلبی نوشت: بیش از 10 میلیون آمریکایی با فیبریلاسیون دهلیزی یا A-fib زندگی می‌کنند، یک اختلال قلبی شایع که باعث تپش قلب می‌شود و می‌تواند منجر به نارسایی قلبی، لخته شدن خون و سکته مغزی شود. پزشکان مدت‌هاست که سعی می‌کنند بفهمند آیا کافئین که می‌تواند ضربان قلب و فشار خون را افزایش دهد باعث ایجاد دوره‌هایی می‌شود که مانند لرزش یا کوبش در قفسه سینه احساس می‌شوند و باعث سرگیجه یا تنگی نفس می‌شوند.

دکتر گرگوری مارکوس، متخصص قلب و استاد پزشکی در دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو، که رهبری مطالعه فوق را بر عهده داشت، گفت: «هیچ توصیه استانداردی برای فیبریلاسیون دهلیزی و کافئین وجود ندارد. برای من بسیار رایج است که با بیمارانی روبرو شوم که نوشیدن قهوه کافئین‌دار را فقط به این دلیل که پزشکشان به دلیل فیبریلاسیون دهلیزی به آنها گفته است، متوقف کرده‌اند.»

نتایج این مطالعه، یک کارآزمایی بالینی چهار ساله که اثرات نوشیدن قهوه را در افرادی با سابقه‌ی ریتم نامنظم قلب که یا بهبود یافته یا درمان شده بود، بررسی می‌کرد، روز یکشنبه در کنفرانس سالانه‌ی انجمن قلب آمریکا در نیواورلئان ارائه و در جاما منتشر شد. 

محققان ۲۰۰ فرد مسن در استرالیا، کانادا و ایالات متحده را که در پنج سال گذشته به طور منظم قهوه مصرف می‌کردند، بررسی کردند. میانگین سنی آنها ۷۰ سال بود و یک سوم آنها زن بودند.

طی شش ماه، شرکت‌کنندگان به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: کسانی که کافئین را قطع کردند و کسانی که حداقل یک فنجان در روز می‌نوشیدند. هر فرد مصرف قهوه و نوشیدنی‌های کافئین‌دار خود را در طول معاینات از راه دور یا ویدیویی که یک، سه و شش ماه پس از آزمایش انجام شد، گزارش کرد.

مارکوس و تیمش با استفاده از داده‌های الکتروکاردیوگرام یا نوار قلب گرفته شده در مطب پزشک، مانیتورهای قلبی پوشیدنی و دستگاه‌های قلبی قابل کاشت، تعیین کردند که آیا افراد در هر گروه اولین دوره‌ی عود A-fib خود را تجربه کرده‌اند یا خیر و چه زمانی. آنها شامل دوره‌هایی از فلوتر دهلیزی بودند، یک بیماری مرتبط که باعث انقباضات غیرطبیعی در حفره‌های بالایی قلب نیز می‌شود.

هر دو گروه تقریباً عادات مصرف الکل یکسانی داشتند. همه افراد در شروع مطالعه قهوه نمی‌نوشیدند، اما تعداد مصرف‌کنندگان روزانه قهوه در هر گروه مشابه بود.

قبل از شروع مطالعه، ۶۰٪ از افراد گروه مصرف‌کننده قهوه و ۶۵٪ از گروه بدون قهوه گفتند که قهوه هرگز باعث ایجاد یک دوره فیبریلاسیون دهلیزی نشده است.

در طول مطالعه شش ماهه، ۱۱۱ نفر یا ۵۶٪ دچار یک دوره عود فلوتر دهلیزی شدند. افراد گروه مصرف‌کننده قهوه کمتر احتمال داشت که دچار عود شوند – ۴۷٪ در مقایسه با ۶۴٪ از افراد گروه بدون قهوه – و مدت زمان طولانی‌تری قبل از اولین دوره خود را سپری کردند.

حدود یک سوم از افراد گروه بدون قهوه اعتراف کردند که در طول مطالعه حداقل یک فنجان نوشیدند، در حالی که بقیه هیچ فنجانی مصرف نکردند.

یک فنجان در روز “کاملاً بی‌خطر”

این جدیدترین مطالعه‌ای است که نشان می‌دهد قهوه ممکن است خطرات مشکلات قلبی و سایر بیماری‌های متابولیک را کاهش دهد. مارکوس گفت، تحقیقات مشاهده‌ای قبلی نشان داده است که افرادی که قهوه می‌نوشند، خطر کمتری برای ابتلا به فیبریلاسیون دهلیزی دارند، اما آزمایش جدید یک رابطه علت و معلولی را نشان می‌دهد.

مارکوس گفت: من تا حدودی از میزان تأثیر محافظتی قهوه کافئین‌دار در جلوگیری از فیبریلاسیون دهلیزی شگفت‌زده شدم.

دکتر یوهانا کونترراس، متخصص قلب در بیمارستان قلب مونت سینای فاستر در نیویورک، گفت که مهم‌ترین نکته‌ی این مطالعه این است که نوشیدن یک فنجان قهوه در روز برای افراد مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی (A-fib) کاملاً بی‌خطر به نظر می‌رسد، نه اینکه قهوه خاصیت محافظتی داشته باشد. کانترراس که در این آزمایش شرکت نداشت، گفت: «هیچ قانون قطعی و سختی وجود ندارد. همه واکنش یکسانی به کافئین ندارند.»

محدودیت‌های قابل توجهی در این مطالعه وجود دارد، از جمله اثرات نوشیدنی‌های کافئین‌دار غیر از قهوه. این آزمایش تفاوت در عادات ورزشی یا رژیم غذایی را پیگیری نکرد. مارکوس پیشنهاد داد افرادی که قهوه می‌نوشند ممکن است بیشتر ورزش کنند.این مطالعه نشان داد که نوشیدن فقط یک فنجان قهوه در روز ظاهراً اثر محافظتی دارد و در حالی که برخی از افراد در این مطالعه بیش از این مقدار قهوه می‌نوشیدند، مشخص نیست که آیا بیش از یک فنجان قهوه در روز می‌تواند تاثیری بر عود فیبریلاسیون دهلیزی داشته باشد یا خیر.

کانترراس گفت: اعتدال کلید اصلی است.او ادامه داد: «اگر افراد شش یا هفت فنجان قهوه و سپس رد بول و سلسیوس بنوشند، قضیه فرق می‌کند.»

مشخص نیست که چرا نوشیدن قهوه با کاهش خطر عود ضربان قلب نامنظم مرتبط بوده است. مارکوس گفت، ممکن است یک ترکیب ضدالتهابی در قهوه، نه به‌طور خاص کافئین، توانسته باشد عود را در گروه مصرف‌کننده قهوه کاهش داده باشد.

اگر کافئین در این امر دخیل باشد، ممکن است تحریک پاسخ آدرنالین بدن با کافئین بتواند به جلوگیری از فیبریلاسیون دهلیزی کمک کند. مارکوس گفت، افراد اغلب دوره‌هایی را گزارش می‌کنند که در حالت آرامش هستند، مانند هنگام خواب یا بعد از یک وعده غذایی بزرگ، زمانی که آدرنالین پایین است، زمانی که بخش «استراحت و هضم» سیستم عصبی فعال می‌شود.

همچنین، این آزمایش فقط شامل افرادی بود که در حال حاضر دوره‌هایی از فیبریلاسیون دهلیزی را تجربه نمی‌کردند. این یافته‌ها ممکن است به افراد مبتلا به این اختلال مدیریت نشده قابل تعمیم نباشد.

او گفت: اگر کسی در بحبوحه فیبریلاسیون دهلیزی بوده باشد، کافئین مطمئناً می‌تواند ضربان نبض را در طول آن دوره افزایش دهد و بنابراین منجر به علائم بدتری شود.

کونترراس گفت برای افرادی که از قبل به طور منظم قهوه می‌نوشند، این نشان می‌دهد که اگر فیبریلاسیون دهلیزی دارید، می‌توانید صبح‌ها یک فنجان قهوه بنوشید و حال‌تان خوب باشد.