به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از روزنامه ایران، رسیدن به سکوی قهرمانی و کسب مدال طلای جهان یا المپیک، آرزوی هر کشتی‌گیری است. هر نوجوانی که پایش به سالن کشتی باز می‌شود، رویای درخشش دارد؛ رویای اینکه روزی مانند رحمان عموزاد بدرخشد یا چون سعید اسماعیلی با هر فن خود هزاران نفر را به وجد آورد. اما این رویا برای هومن محمدیان، کشتی‌گیر ۱۸ ساله اهل رشت، چند روز پیش برای همیشه به پایان رسید.
هومن چند روز پیش، برای تمرین به عنوان کشتی‌گیر میهمان راهی سالن کشتی شهید رجایی شد. هنوز تمرین آغاز نشده بود که زندگی‌اش پایان یافت. این خبر در روزهای گذشته، جامعه کشتی را بهت‌زده و اندوهگین کرده است. تقدیر گاه چنین رقم می‌خورد؛ یکی از دل تشک کشتی به اوج قهرمانی و افتخار می‌رسد و دیگری در همان‌جا جان می‌بازد.
اما در کنار این تقدیر تلخ، مسأله‌ای قدیمی و آزاردهنده دوباره خود را نشان داد؛ دیر رسیدن آمبولانس و اطلاع‌رسانی ناهماهنگ.
وحید فرح‌پور، دبیر هیأت کشتی گیلان، در گفت‌وگو با روزنامه ایران درباره‌ این حادثه گفت: «هومن محمدیان به عنوان کشتی‌گیر میهمان در سالن شهید رجایی حاضر شده بود. هنوز تمرین اصلی آغاز نشده بود و او همراه دیگر کشتی‌گیران در حال گرم‌کردن روی تشک بود که ناگهان حالش بد شد و بر زمین افتاد. بلافاصله تلاش شد عملیات احیا انجام شود و با اورژانس تماس گرفتیم، اما متأسفانه آمبولانس حدود ۴۰ دقیقه بعد رسید.»
در مقابل، محمد اسلامی، رئیس هیأت کشتی گیلان، در گفت‌وگو با ایسنا روایت متفاوتی ارائه داد: «اورژانس حدود ۱۵ دقیقه پس از تماس در محل حاضر شد و او را به بیمارستان منتقل کردند، اما متأسفانه پزشکان اعلام کردند که فوت کرده است.»

دو روایت متفاوت از یک حادثه‌ تلخ؛ پرسشی که بی‌پاسخ مانده این است: چرا در چنین شرایط حساسی، هنوز نمی‌توان یک اطلاع‌رسانی دقیق و یکسان انجام داد؟