به گزارش خبرنگار خبرگزاری مهر، در شبی پر از مهر و شور انسانی، سالن همایش‌های هتل قلب میزبان نخستین جشن زندگی بود؛ جشنی که نه تنها یادآور لحظه‌های پرامید بیماران و خانواده‌های آنان است، بلکه صحنه‌ای برای تقدیر و تجلیل از حامیان و همراهانی شد که همواره در کنار بیماران پیوند عضو ایستاده‌اند و این مراسم در هتل قلب برگزار شد.

این مراسم با هدف پاسداشت تلاش‌های بی‌وقفه پزشکان، پرستاران، خیرین و خانواده‌های ایثارگری که با اهدای عضو عزیزانشان جان‌های تازه‌ای به بیماران بخشیده‌اند، برگزار شد؛ جشنی که نامش به‌خوبی معنا و فلسفه وجودی‌اش را فریاد می‌زند: «زندگی»

پاسداشت تلاش‌های جامعه پزشکی و خانواده‌های ایثارگر

زندگی برای بیمارانی که در مسیر دشوار و پرپیچ‌وخم انتظار پیوند نفس می‌کشند، هر روز آزمونی دوباره است و آن‌ها با رنج‌هایی مداوم، محدودیت‌های درمانی، اضطراب‌های اجتماعی و هزینه‌های سنگین دارویی و مراقبتی دست و پنجه نرم می‌کنند. اما با همه این دشواری‌ها، امید در چشمانشان خاموش نمی‌شود؛ امیدی که با هر عمل پیوند، با هر داروی حیاتی و با هر لبخندِ امیدبخش دوباره جانی تازه می‌گیرد.

زندگی در انتظار دارو؛ اشک و لبخند بیماران پیوندی در جشن امید

این جشن، در حقیقت صحنه‌ای برای روایت این داستان‌های انسانی بود؛ داستان‌هایی که از دل تاریکی رنج، چراغ روشن زندگی را بیرون کشیده‌اند. برگزارکنندگان جشن زندگی بر آن بودند که به جامعه یادآوری کنند بقای بیماران پیوند عضو تنها با جراحی موفق پایان نمی‌یابد؛ بلکه مسیری تازه آغاز می‌شود، مسیری که پر از نیاز به حمایت، همدلی و پشتیبانی مستمر است.

زندگی در انتظار دارو؛ اشک و لبخند بیماران پیوندی در جشن امید

در آئین افتتاحیه، علاوه بر تقدیر از پزشکان و خیرین، از خانواده‌های بزرگوار اهداکنندگان عضو نیز تجلیل شد؛ خانواده‌هایی که با تصمیمی بزرگ و ایثارگرانه، در تلخ‌ترین لحظه‌های زندگی خود، چراغی از امید را در جان بیماران روشن کردند و بی‌شک، این جشن فرصتی بود برای قدردانی از کسانی که به بیماران نه تنها جان، بلکه عزت و کیفیتی دوباره برای زندگی بخشیده‌اند.

امید در دل رنج بیماران پیوندی

جشن زندگی با حضور چهره‌های برجسته علمی، اجتماعی و فرهنگی کشور برگزار شد و پیام روشنی را با خود همراه داشت: هیچ بیمار پیوندی نباید در مسیر زندگی تنها بماند و همدلی اجتماعی، حمایت مستمر، و افزایش آگاهی عمومی از نیازهای این بیماران می‌تواند چرخه حیات را کامل کند و جامعه‌ای مهربان‌تر و پویاتر بسازد.

در این آئین حسینعلی شهریاری، رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس و محمد مهدوی، رئیس بخش پیوند قلب کودکان، با سخنانش از رنج‌ها و امیدهای کودکان بیمار پرده برداشت و یادآور شد که هر پیوند قلب در وجود یک کودک، ادامه تپش زندگی در خانواده‌ای دیگر است.

کتایون نجفی‌زاده، رئیس انجمن اهدای عضو ایرانیان، با بیانی دلنشین و انسانی، یاد خانواده‌هایی را گرامی داشت که در دل سوگ، با ایثار خود بذر زندگی در کالبد بیماران کاشتند.

زندگی در انتظار دارو؛ اشک و لبخند بیماران پیوندی در جشن امید

حسینعلی شهریاری رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی در این مراسم گفت: خیرین کشور هر ساله صدها هزار میلیارد تومان در بخش‌های مختلف از ساخت‌وساز تا تأمین تجهیزات پزشکی و دارو کمک می‌کنند و این سرمایه عظیم مردمی در کنار زحمات فراوان جامعه پزشکی، به‌ویژه در حوزه‌های حساسی همچون پیوند ریه، کبد و سایر پیوندها، نقش مهمی در حفظ جان بیماران ایفا می‌کند.

زندگی در انتظار دارو؛ اشک و لبخند بیماران پیوندی در جشن امید

وی گفت: با وجود همه این تلاش‌ها، بیماران پیوندی و خاص همچنان با مشکلات جدی در زمینه دسترسی به داروهای حیاتی مواجه هستند. بخشی از این مشکلات ناشی از محدودیت‌های ناشی از تولید داخل است؛ به‌گونه‌ای که اگر دارویی تولید داخل داشته باشد، اجازه واردات داده نمی‌شود و در نتیجه در مواقعی که تولید داخل با کمبود یا اختلال روبه‌رو می‌شود، بیماران با بحران دارویی مواجه می‌گردند.

شهریاری ادامه داد: از سوی دیگر، محدودیت‌های بانکی و تحریم‌های ظالمانه اروپا و غرب در مبادلات مالی، انتقال منابع برای خرید دارو و تجهیزات را با چالش جدی روبه‌رو کرده است و جلسات متعددی با بانک مرکزی برگزار شده اما همچنان نظام بانکی ما نتوانسته مسیر پایداری برای تبادل مالی در این حوزه ایجاد کند. استفاده از صرافی‌ها هم پاسخگوی نیاز بیماران نیست.

وی خاطرنشان کرد: در جلسه اخیر که با حضور مسئولان وزارت بهداشت، سازمان غذا و دارو و همچنین همکاران ما در فرهنگستان علوم پزشکی برگزار شد، بیش از سه ساعت به بررسی این مسائل پرداخته شد و اما متأسفانه آن‌چه انتظار می‌رود هنوز محقق نشده و مشکلات روزبه‌روز افزایش می‌یابد.

زندگی در انتظار دارو؛ اشک و لبخند بیماران پیوندی در جشن امید

وی گفت: ما از وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو انتظار داریم با تمام ظرفیت و توان خود در تأمین داروهای حیاتی به‌ویژه برای بیماران پیوندی و خاص تلاش کنند و همچنین ضروری است با رفع موانع داخلی و ایجاد هماهنگی بیشتر با دستگاه‌های مرتبط، اجازه ندهیم هیچ بیماری به دلیل کمبود دارو دچار آسیب یا خدای ناکرده جان خود را از دست بدهد. امیدواریم با همدلی، همکاری دستگاه‌های مسئول و استمرار حمایت خیرین، بتوانیم شرایطی فراهم کنیم که دغدغه بیماران و خانواده‌های آنان کاهش یابد و سلامت مردم بیش از پیش مورد حمایت قرار گیرد.

زندگی در انتظار دارو؛ اشک و لبخند بیماران پیوندی در جشن امید

امید و شادی برای کودکان در انتظار پیوند

همچنین محمد مهدوی، رئیس بخش پیوند قلب کودکان یادآور شد: زحمات شبانه‌روزی یک تیم بزرگ در مرکز قلب شهید رجایی، به رهبری استاد نوحی، بر کسی پوشیده نیست. اگر حمایت‌های ایشان در طول سالیان نبود، امروز همه می‌دانید که پیوند قلب که کاری بسیار پرهزینه است به این شکل در کشور ادامه پیدا نمی‌کرد و اغلب مراکز درمانی حاضر نیستند زیر بار چنین هزینه‌هایی بروند، اما هر بار که ما با مشکلی روبه‌رو شدیم، استاد نوحی همیشه تأکید داشتند که این مسیر نباید به هیچ وجه متوقف شود و باید ادامه پیدا کند.

وی گفت: بخش زیادی از نیازها با کمک خیرین و فرزندان این سرزمین تأمین شده و ما مدیونشان هستیم. بخشی دیگر نیز با حمایت مستقیم استاد نوحی فراهم می‌شود؛ از جمله تهیه داروهای بیمارستانی که بدون پشتیبانی ایشان ممکن نبود.

مهدوی تاکید کرد: کودکانی که در لیست انتظار پیوند قرار دارند و اگر این بچه‌ها مدت طولانی منتظر باشند، خانواده‌ها به شدت در استیصال فرو می‌روند. طبیعی است که روحیه خود کودکان نیز آسیب می‌بیند، به همین دلیل گروه‌های داوطلب، تقریباً دو تا سه روز در هفته برای بچه‌ها برنامه اجرا می‌کنند، کادو می‌آورند و شادی می‌آفرینند تا کودکان احساس کنند زندگی همچنان جریان دارد و امید در وجودشان زنده بماند.

زندگی در انتظار دارو؛ اشک و لبخند بیماران پیوندی در جشن امید

به گزارش مهر؛ جشن زندگی که شب گذشته (۱۵ شهریور) برگزار شد نشان داد پیوند عضو فقط یک عمل جراحی نیست؛ بلکه روایتی است از ایثار، همدلی و امید.

در این آئین، هر سخن، هر لبخند و هر نگاه، گواه آن بود که در سخت‌ترین لحظه‌ها هم می‌توان چراغ حیات را روشن نگه داشت.

بیماران پیوندی همچنان در مسیر دشوار خود با مشکلاتی بزرگ روبه‌رو هستند؛ از کمبود دارو گرفته تا دغدغه‌های مالی و روحی.

اما آن‌چه این جشن را متفاوت کرد، یادآوری همین حقیقت بود: اگر دست‌های پزشکان، دلسوزی خیرین، پایداری خانواده‌ها و حمایت جامعه در کنار هم قرار گیرد، زندگی بار دیگر جوانه خواهد زد.

با پایان مراسم، چراغ‌های سالن خاموش شد، اما چراغ زندگی در دل صدها بیمار و خانواده، پرنورتر از همیشه ادامه یافت؛ چراکه زندگی، همان‌طور که نام جشن فریاد می‌زد، همچنان جاری است.

source

توسط visitmag.ir