محققان انستیتو مهندسی زیستی کاتالونیا (IBEC) و مرکز Dexeus Mujer در بیمارستان دکسیوس، موفق به کشف نیروی مکانیکی قابل‌توجهی شده‌اند که جنین‌ها هنگام نفوذ به دیواره رحم ایجاد می‌کنند. این دستاورد به درک بهتر فرآیند لانه‌گزینی و مقابله با ناباروری کمک خواهد کرد.

تأثیر نیروی جنین بر لانه‌گزینی

ساموئل اوخوسنِگروس، محقق ارشد این پژوهش، بیان می‌کند که این نیرو برای نفوذ جنین به بافت غنی از کلاژن رحم ضروری است. او تاکید می‌کند که جنین‌های انسانی نیروی قابل‌توجهی را در طول فرایند نفوذ به دیواره رحم اعمال می‌کنند که این امر برای یکپارچگی کامل جنین با بافت رحم حیاتی است.

تغییر محیط توسط جنین

آملی گودو، دیگر محقق ارشد این مطالعه، به قابلیت جنین‌ها در تغییر فعال محیط خود اشاره کرده و توضیح می‌دهد که آنها با ایجاد کشش در ماتریکس رحم، آن را جابجا و بازسازماندهی می‌کنند. این فعالیت‌ها به تعامل پویای بین جنین و رحم اشاره دارد و فرضیه‌ای مبنی بر تأثیر انقباضات طبیعی رحم بر لانه‌گزینی در شرایط زنده را پیشنهاد می‌کند.

پلتفرم آزمایشگاهی جدید

برای شبیه‌سازی لانه‌گزینی، محققان یک پلتفرم آزمایشگاهی توسعه داده‌اند که شرایط رحم را شبیه‌سازی می‌کند. این سیستم شامل یک ماتریکس مصنوعی ژل‌پایه حاوی کلاژن و پروتئین‌های ضروری برای رشد جنین است. این تنظیمات امکان عکسبرداری سه بعدی فلورسنت و اندازه‌گیری دقیق نیروهای اعمال‌شده توسط جنین را فراهم می‌کند.

نتایج آزمایشات

آزمایشات انجام شده با جنین‌های انسانی و موش نشان‌دهنده رفتار لانه‌گزینی متمایز آنان بود. در مقایسه، جنین‌های موش به سطح رحم چسبیده و به دور آنها تا می‌شوند، در حالی که جنین‌های انسانی به طور کامل در بافت نفوذ کرده و به صورت شعاعی رشد می‌کنند.

چشم‌انداز جدید در مطالعات لانه‌گزینی

این پلتفرم آزمایشگاهی به محققان اجازه می‌دهد تا «رد پای مکانیکی» نیروهای ایجادشده توسط جنین را اندازه‌گیری کرده و درباره تعامل فیزیکی جنین‌ها با رحم اطلاعات بیشتری بدست آورند. این کشف می‌تواند به درک بهتر فرآیند لانه‌گزینی و کمک به درمان ناباروری منجر شود.