شهریار ابراهیمی درگفت‌وگو با پانا بیان کرد:«درحالی که مدارس شهری روزهای پایانی شهریور را صرف نصب تجهیزات نو و آماده‌سازی محیط آموزشی می‌کنند،بسیاری از مدارس روستایی و مناطق محروم هنوز با نیمکت‌های شکسته،کلاس‌های کپری و نبود امکانات اولیه روبه‌رو هستند.»
وی افزود :«بنده به عنوان یک معلم نگرانی ما قبل از شروع سال تحصیلی این است که دانش‌آموزان درمحیطی ناایمن و با کمبودامکانات درس بخوانند،اما عشق معلمان به یادگیری اجازه نمی‌دهد کسی از تحصیل به خاطر امکانات کم جا بماند.»
ابراهیمی ادامه داد:« بسیاری از خانواده‌ها توان خرید کیف،کفش و لوازم‌التحریر برای فرزندانشان را ندارند و همین مسئله،پای خیرین و گروه‌های جهادی را به ماجرا باز کرده است. این روزها توزیع بسته‌های آموزشی در روستاها یکی از معدود امیدهای دانش‌آموزان است.»
این معلم در ادامه بیان کرد:«برخی دانش‌آموزان مجبورند سال تحصیلی جدید را در مدارسی آغاز کنند که هنوز مشکل ایمنی بخاری‌ها یا نبود سیستم سرمایشی و گرمایشی در آن‌ها حل نشده است؛موضوعی که هر ساله نگرانی والدین را دوچندان می‌کند.»
وی اضافه کرد:«کارشناسان آموزشی تأکید می‌کنند اگرچه بازگشایی مدارس فرصتی برای شور و نشاط اجتماعی است،اما تا زمانی که عدالت آموزشی درتوزیع امکانات رعایت نشود،شکاف میان مناطق برخوردار و محروم بیشتر خواهد شد.»
ابراهیمی اظهارکرد:«دربسیاری از روستاها،کودکان همچنان کیلومترها مسیر خاکی را پیاده طی می‌کنند تا به مدرسه برسند؛تصویری که خبر از عزم جدی آن‌ها برای تحصیل می‌دهد،هرچند مسیر یادگیری‌شان پر از سنگلاخ است.»
وی در پایان گفت:«حالا تنها چند روز مانده تا زنگ مهر به صدا درآید؛زنگی که در مناطق محروم با نیمکت‌های رنگ‌ورو‌رفته و کلاس‌های بی‌سقف نواخته می‌شود،اما پشت آن، رؤیای بزرگ‌ترین دارایی دانش‌آموزان است آینده‌ای روشن‌تر که ان‌شالله تحقق خواهد یافت.»
source