به گزارش سلامت نیوز به نقل از هم میهن، جامعه پزشکی امید سال گذشته را به وزارت بهداشت دولت چهاردهم ندارد و حالا با تصمیم‌هایی از سوی این وزارتخانه مواجه شده که بار دیگر صدای اعتراضش را بلند کرده است. صدایی که به نظر می‌رسد چندان هم شنیده نشده است. چندروز پیش وزارت بهداشت اعلام کرد که دانشجویان پزشکی شرکت‌کننده در مراسم اربعین امسال می‌توانند در آزمون ارتقای دستیاری پزشکی امسال شرکت نکنند و در سال آینده حدنصاب نمره هر دو سال را کسب کنند.
از سوی دیگر، وزارت بهداشت تاریخ آزمون دانشنامه بورد تخصصی پزشکی را که پیش از جنگ، ششم شهریورماه اعلام شده بود تغییر نداد و اعتراض رزیدنت‌ها که می‌گفتند جنگ ۱۲ روزه و آسیب‌های روانی که در پی آن به جامعه پزشکی وارد شده، سبب شده تا نتوانند آمادگی کافی برای شرکت در این آزمون را داشته باشند، نشنید.
علی جعفریان، مشاور عالی وزیر بهداشت می‌گوید از دست رفتن فرصت آمادگی به دلیل وقوع جنگ را درک می‌کند اما «این دلیل بر درستی اعتراض‌ها نیست.» اما رزیدنت‌ها، از نبود عدالت آموزشی در شرایطی می‌گویند که تعدادی از آنها در تهران و دیگر شهرهای جنگ‌زده زیر موشک بودند و عده دیگری، در شهرهای آرام و دور از جنگ مشغول آماده شدن برای آزمون. هادی یزدانی، پزشک و فعال رسانه‌ای حوزه پزشکی هم از تصمیمات وزارت بهداشت گلایه می‌کند و می‌گوید: «بخش عمده‌ای از امور وزارتخانه در اختیار یک نفر است و این فرد با اختیارات گسترده، تصمیماتی می‌گیرد که تحت تأثیر نگاه شخصی و استبدادی اوست.»
تاریخ برگزاری آزمون ارتقای دستیاری پزشکی یک روز پیش از اعلام آتش‌بس میان ایران و اسرائیل از ۲۶ تیرماه به ۲۲ مردادماه منتقل شد. آزمونی که سالانه برای رزیدنت‌ها برگزار و یک ارتقای سالانه محسوب می‌شود. سال ۹۹ و در دوران همه‌گیری کرونا برای اولین‌بار، این آزمون برگزار نشد و امسال به دلیل جنگ ۱۲ روزه تاریخ آن به روز قبل از اربعین، منتقل شد. تغییری که اعتراض‌های بسیاری را به همراه داشت. محمدمهدی نوریه، رزیدنت داخلی درباره این تغییر تاریخ می‌گوید: «برای تعیین زمان جدید آزمون ارتقا یک اشتباه استراتژیک صورت گرفت و یک اشتباه تاکتیکی.»
به گفته او اشتباه استراتژیک این بود که به مطالبات کارمندان خود به عنوان رزیدنت‌ها توجه نشد: «رزیدنت‌ها با تعداد حدود ۱۵ هزارنفر در کل کشور، جمعیت کمی نیستند. مطالبه آنان این بود که این آزمون سابقه عدم برگزاری دارد و امسال هم برگزار نشود.»
او بر این باور است که کلیت محتوای این آزمون زیرسوال است: «این آزمون در هیچ کشور صاحب‌سبک پزشکی به این شکل برگزار نمی‌شود. در وزارت بهداشت قبلی، حتی در شورای آموزش پزشکی تخصصی مصوب شد که این آزمون به صورت سالانه، کشوری و قطبی برگزار نشود، بلکه در هر دانشگاه بر اساس رویکرد رزیدنت‌ها و تصمیم گروه آموزشی برگزار شود. با وجود این، وزارت بهداشت اصرار داشت که آزمون برگزار شود.»
رزیدنت‌ها در دوران پس از جنگ، برای برگزار نشدن آزمون ارتقای دستیاری و به‌تعویق‌افتادن آزمون بورد دانشیاری تخصصی پزشکی که قرار است ششم شهریورماه برگزار شود امضاء جمع کردند: «حرف بچه‌ها این بود که عدالت آموزشی زیر سؤال است. کسی که در تهران زیر بمباران بود، با کسی که در شهری آرام بوده شرایط یکسانی ندارد. در ۱۲ روز جنگ، بسیاری از مشاغل دورکاری داشتند اما رزیدنت‌ها در هر رشته‌ای که بودند، باید در بیمارستان حضور می‌داشتند. اگر رزیدنت‌ها می‌رفتند، کل سیستم درمانی دچار فروپاشی می‌شد.»
محمدمهدی نوریه، رزیدنت داخلی، اشتباه دیگر وزارت بهداشت را برگزاری آزمون، یک روز پیش از مراسم اربعین می‌داند: «در دولت‌های قبلی، چه دولت آقای روحانی و چه دولت آقای رئیسی، همواره این تصمیم وجود داشت که به دلیل مراسم اربعین، یک هفته قبل و یک هفته بعد، آزمونی برگزار نشود. حتی معاونت‌های فرهنگی و دانشجویی وزارتخانه نامه مصوب داشتند که آزمون در این ایام برگزار نشود.»
او اشتباه دیگر وزارتخانه را اطلاعیه‌هایی می‌داند که از سوی وزارتخانه صادر می‌شد: «آنها اطلاعیه می‌دادند که شرکت در آزمون، واجب آموزشی و رفتن به اربعین مستحب است. جایی را که محل حرفهای آکادمیک است به سطح صدور فتوا رساندند و آیت‌الله علوی‌بروجردی اعلام کرد، بهتر بود وزارت بهداشت این آزمون را در این تاریخ برگزار نمی‌کرد.»
نوریه قصد داشته در مراسم اربعین امسال شرکت کند اما به دلیل اتفاقاتی که در این مدت رخ داده از این تصمیم منصرف شده است: «من شخصاً پاسپورتم آماده و قبل از جنگ ثبت‌نام کرده بودم. اما وقتی دیدم این موضوع دینی و مذهبی موجب اختلاف و چنددستگی بین رزیدنت‌ها می‌شود، صرف‌نظر کردم. چون اگر کسی به اربعین می‌رفت، کشیک‌هایش باید توسط دیگری پوشش داده می‌شد و فردی که می‌ماند هم باید کشیک اضافه بدهد، هم امتحان بدهد و هم از مزایای آن فردی که به اربعین رفته محروم می‌ماند.»
او از نامه‌هایی می‌گوید که به دست مسئولان وزارت بهداشت رسیده است: «برخی از رزیدنت‌ها به مسئولان وزارت بهداشت نامه‌هایی سرشار از تملق می‌نوشتند و آنها منتشر می‌شدند. این کار، باعث ایجاد این تصور شد که با تملق می‌توان کاری کرد که مسئولان کوتاه بیایند.» به گفته او آزمون ارتقای دستیاری پزشکی با اشتباه‌های وزارت بهداشت به موضوعی بدل شد که به جای همگرایی، موجب اختلاف بین رزیدنت‌ها شد: «در نهایت آزمون ۲۲ مردادماه برگزار شد اما به شدت سخت‌تر از سال‌های قبل بوده و در بعضی رشته‌ها سوالات غلط در آزمون وجود داشته و این لجاجت و اصرار به رفتاری که می‌توانست بسیار بهتر مدیریت شود خیلی عجیب است.»
او از شرایط برگزاری آزمون هم گلایه می‌کند: «روز آزمون به دلیل گرما با وجود لباس مناسب، به‌شدت عرق کرده بودم. یک اسپلیت کوچک برای یک راهروی 6۰-50 متری گذاشته بودند که پاسخگو نبود. امکانات واقعاً ضعیف بود و بسیاری از شرکت‌کنندگان هنوز با اضطراب‌های پس از حادثه جنگ درگیر بودند.» به گفته او شرط ورود به آزمون تکمیل پرسشنامه روان‌شناسی بود که از سمت معاونت آموزشی طراحی شده بود: «درحالی‌که خود آزمون به یک معضل روانی تبدیل شده بود.»
اعتراضی که «بی‌جا» شد
اول مردادماه بود که علی جعفریان، مشاور عالی وزیر بهداشت در توئیتی نوشت: «با تصمیم وزیر بهداشت، دستیاران عزیزی که برای زیارت اربعین یا خدمت به زائران مشرف می‌شوند، آزمون ارتقا را سال آینده خواهند داد و این خارج از سقف مجاز دو آزمون ارتقا همزمان خواهد بود.» او درباره این تصمیم وزارت بهداشت به «هم‌میهن» می‌گوید: «هر فردی که با غیبت موجه نتواند در آزمون شرکت کند، سال بعد در آزمون ارتقا همزمان شرکت خواهد کرد. این غیبت موجه تلقی می‌شود، چون به علت تقویم معاونت آموزشی، در هفته‌های قبل و بعد از اربعین امکان برگزاری آزمون ارتقا وجود نداشته است.»
او می‌گوید معاونت آموزشی در یک فرآیند تقریباً سه‌هفته‌ای، درخواست‌های رزیدنت‌ها را بررسی کرده است: «تمام ابعاد مختلف را بررسی کردند، ده‌ها جلسه برگزار شد و درنهایت به این جمع‌بندی رسیدند که تغییر زمان آزمون منطقی نیست.» به گفته او معاونت آموزشی، دبیرخانه و مرکز سنجش چندین جلسه آنلاین با معاونان آموزشی دانشگاه‌ها برگزار کردند: «جلسه‌ای هم با حضور وزیر بهداشت و دبیران بورد تخصصی برگزار شد. همه جوانب بررسی شد و نتیجه این بود که جابه‌جایی زمان آزمون لازم نیست.»
جعفریان درباره تجربه خودش از آزمون دانشنامه بورد تخصصی پزشکی می‌گوید: «امتحان معمولاً اوایل شهریورماه برگزار می‌شود و من از آخر فروردین‌ماه برای آمادگی امتحان به مرخصی رفتم، چهارماه فرصت داشتم. در سی‌ام فروردین‌ماه همان سال، پدرم دچار سکته قلبی شد و در بخش مراقبت‌های ویژه بستری شدند. در هفتم اردیبهشت‌ماه سکته مغزی کردند و در پانزدهم اردیبهشت‌ماه فوت شدند. تا سی‌ام اردیبهشت‌ماه من عملاً هیچ کاری نتوانستم انجام دهم؛ یعنی یک‌ماه کامل از چهارماه فرصت آمادگی را از دست دادم.
با این حال، پس از آن مطالعه کردم، در آزمون شرکت کردم و رتبه پنجم شدم.» او با بیان اینکه درک خوبی درباره از دست رفتن زمان آمادگی به دلیل وقوع جنگ دارد می‌گوید: «اما این دلیل بر درستی اعتراض‌ها نیست.» به گفته جعفریان بسیاری از رزیدنت‌ها امسال فرصتی شش‌ماهه داشتند: «علاوه بر این، در زمان جنگ نیز رزیدنت‌های سال آخر عمدتاً مرخصی بودند و زیر بار کار درمانی نبودند، مگر برخی که داوطلبانه شرکت کرده باشند. بنابراین مشکلی برای مطالعه و جمع‌بندی نداشتند.»
او در پاسخ به اعتراض رزیدنت‌ها درباره آزمون ارتقای دستیاری پزشکی می‌گوید: «استرس همواره وجود دارد و مختص این دسته نیست. سایرین هم آن را تجربه می‌کنند. علاوه بر این، آزمون ارتقا ماهیتاً چندان رقابتی نیست، مگر در رتبه‌های بسیار برتر، و آن هم تعیین‌کننده سرنوشت چهار یا پنج سال رزیدنتی نیست. بنابراین، دو هفته زمان نمی‌تواند تأثیر سرنوشت‌ساز داشته باشد.» جعفریان درباره برگزاری آزمون کنکور در فاصله کوتاهی پس از جنگ هم می‌گوید: «کنکور بسیار رقابتی‌تر، مهم‌تر و حساس‌تر است و در جامعه توجه بیشتری به آن وجود دارد، اما اعتراضی هم بر آن وارد نشد. بنابراین این اعتراض‌ها در مورد آزمون ارتقا معنایی ندارد.»
سایه جنگ دوباره بر سر آزمون‌های پزشکی
احسان پرواس، دانشجوی فوق تخصص جراحی قلب است که در روزهای جنگ ۱۲ روزه در تهران و در یک مرکز درمانی در خیابان امیرآباد شمالی و در نزدیکی سازمان انرژی اتمی مشغول به کار بوده است. او امسال باید در آزمون دانشنامه بورد تخصصی شرکت کند اما می‌گوید تمام این مدت در بیمارستان مشغول انجام فعالیت پزشکی بوده و همچنان هم هست: «من متاهلم و دو فرزند دارم و با اینکه دو هفته بیشتر تا امتحان دانشنامه بورد تخصصی نمانده اما در کشیک جراحی قلب هستم تا نیازهای خانواده‌ام را تأمین کنم.»
او در زمان جنگ هم خانواده‌اش را به اطراف تهران برده بود و خودش برای انجام کشیک‌هایش در بیمارستان مانده بود: «در زمان جنگ دو بیمار به فاصله نیم ساعت از هم در وضعیت اورژانسی قرار گرفتند و نیاز به عمل جراحی قلب داشتند و باید قفسه سینه آنها را باز می‌کردیم. در آن شرایط، تقریباً دو دقیقه زمان داشتیم تا قفسه سینه را باز کنیم. صدای پدافند هوایی بالای سرمان بود و تنها چیزی که می‌دیدم، ضربان قلبی بود که به شدت تحت فشار بود؛ قفسه سینه را باز کردم و فقط به این فکر می‌کردم که شاید بتوانم جان بیمار را نجات دهم.»
او می‌گوید از ۲۳ خرداد به بعد هر خبری که می‌شنود باعث می‌شود شب‌ها بیدار بماند و خوابش نبرد: «اگر خبری شنیده باشم از ساعت دو و سه نیمه شب تا ساعت هفت صبح بیدار می‌مانم، مسئولیت پدر بودن هم بر این شرایط تأثیر می‌گذارد.»
به گفته پرواس مسیر رزیدنتی سخت و طولانی است و تأثیر آزمون دانشیاری بورد تخصصی بر زندگی دانشجویان و رزیدنت‌ها بسیار جدی است: «تغییر تاریخ آزمون، می‌تواند فرصت بیشتری برای مطالعه فراهم کند، اما نمی‌توان تضمین کرد که مشکلی پیش نخواهد آمد.» او از احتمال وقوع دوباره جنگ می‌گوید و آزمونی که شاید به تعویق افتادنش با شروع جنگی دوباره به برگزار نشدنش بیانجامد: «برگزاری آزمون ضروری است و تاریخ و شرایط آن، به تصمیم وزارت مربوط است و ما تصمیم‌گیرنده نهایی نیستم.» او از وزارت بهداشت می‌خواهد شرایط حرفهای و اخلاقی، توانایی تصمیم‌گیری دانشجویان و رزیدنت‌ها، فشارهای روحی و جسمی و مسئولیت‌های آنان را در نظر بگیرد: «هر تصمیمی باید به گونه‌ای باشد که سلامت بیماران، کیفیت آموزش و آینده تخصصی پزشکان تضمین شود.»
موج وحشت بر تن رزیدنت‌ها
نمره‌بندی آزمون ارتقای دستیاری پزشکی به این شکل است: حداقل نمره در سال اول، ۶۵، سال دوم ۷۵، سال سوم ۸۵ و سال چهارم ۹۵. این آزمون ۱۵۰ سوال دارد. اگر افراد شرکت‌کننده در آزمون سال اول حداقل ۶۵ سوال را درست جواب ندهند، نمی‌توانند به مرحله بعدی ارتقای دستیاری پزشکی راه یابند، اما فعالیت درمانی خود را ادامه می‌دهند. آنها می‌توانند سال بعد دوباره در آزمون شرکت کنند تا نمره لازم را کسب کنند.
فرهاد تیمورزاده، پزشک و فعال رسانه‌ای حوزه پزشکی درباره اعتراض‌های رزیدنت‌ها به تاریخ برگزاری آزمون ارتقای دستیاری و دانشنامه بورد تخصصی می‌گوید: «مشکل اینجاست که آموزش رزیدنت‌ها در بیمارستان به جای آموزش تخصصی، به انجام کارهای درمانی محدود شده است؛ استادان کمتر حضور دارند و بار درمانی بیمارستان‌ها بر دوش رزیدنت‌هاست. بنابراین، فرصت آمادگی علمی و مهارتی برای آزمون‌ها محدود است و تغییرات ناگهانی در تاریخ آزمون، شرایط را برای دانشجویان دشوارتر می‌کند.»
این درخواست که تاریخ برگزاری آزمون ارتقای دستیاری پزشکی به ششم شهریور و تاریخ آزمون دانشنامه بورد تخصصی را به دلیل استرس‌های ناشی از دو هفته جنگ، به پایان شهریور منتقل شود، بارها از سوی جامعه پزشکی اعلام شده بود: «اگر چنین می‌کردند احساس تبعیض در رزیدنت‌ها به دلیل شرکت در مراسم اربعین ایجاد نمی‌شد. برخی از آنها به دلیل خدمت‌رسانی در مراسم اربعین شرکت کردند و خواست آنها نبوده که از شرکت در آزمون باز بمانند.» کسانی که در آزمون گواهینامه و بورد شرکت می‌کنند با هم متفاوتند: «شرکت‌کنندگان برای آزمون بورد برای آمادگی آزمون به مرخصی رفتند و بیمارستان نبودند. اما تحت تاثیر تبعات جنگ بودند و می‌خواهند مهم‌ترین امتحان عمرشان را بدهند.»
فروردین‌ماه امسال وزارت بهداشت اعلام کرد آزمون گواهینامه و دانشنامه بورد تخصصی همزمان با هم برگزار خواهد شد. حالا قرار است چهل و چهارمین آزمون گواهینامه، همزمان با سی‌ونهمین آزمون دانشنامه فوق تخصصی و هفتادودومین دوره دانشنامه تخصصی پزشکی در ۶ شهریورماه برگزار شوند. این در حالی است که به گفته تیمورزاده براساس قانون وزارت بهداشت یک سال پس از اعلام بخشنامه‌های جدید می‌تواند فرآیند اجرای آنها را آغاز کند: «بخشنامه‌ها برای رعایت اصل پیش‌بینی‌پذیری، یک سال پس از اعلام عمومی قابلیت اجرا پیدا می‌کند.»
او معتقد است چنین فرآیندی شوکی عمیق برای رزیدنت‌های پزشکی که این آزمون‌های همزمان را دارند وارد کرده است: «آزمون بورد اگر درست و استاندارد برگزار شود پزشک فوق‌تخصص تولید می‌کند و دانشنامه می‌دهد و آزمون سختی است. زمانی که آن را با گواهینامه یکی می‌کنند، رزیدنت‌ها دچار وحشت می‌شوند. آنها باید فرصت داشته باشند و به همین دلیل هم یک سال حق آنهاست و نباید این اتفاق می‌افتاد.»
پنج هزار نفر در این آزمون شرکت می‌کنند و قرار است در پی آن به هیئت علمی دانشگاه‌ها وارد شوند. تیمورزاده تصمیمات اخیر وزارتخانه را «لجبازی و درک نکردن شرایط واقعی رزیدنت‌ها» می‌داند: «من حرفهای آنها را به بی‌عرضگی و بی‌لیاقتی ترجمه می‌کنم. می‌گویند هماهنگی بین نهادهای (سنجش، حراست و دانشگاه به عنوان نهاد برگزارکننده امتحان) به گونه‌ای نبود که همه امور با هم و همزمان و منسجم پیش برود. این باعث شد که اجرای صحیح و منصفانه آزمون‌ها دشوار شود و مسئولیت مدیریت این فرآیند بر عهده مدیران و وزارتخانه است. آنها توان مدیریت بحران را ندارند.»
در دوران جنگ، عده‌ای از مردم که در شهرهایی زندگی می‌کردند که بیشتر در معرض حمله بود، آسیب‌های بیشتری دیدند یا کسانی که مجبور به پناه دادن به مردم جنگ‌زده شدند. تیمورزاده ماهیت آزمون دانشنامه بورد تخصصی را رقابتی می‌داند: «به دلیل ماهیت رقابتی این آزمون، بسیاری از افراد که در شهرهایی بودند که کمتر جنگ به آنها رسیده بود و قصد داشتند در میان پنج درصد نخست یا 10درصد نخست قرار بگیرند و فرصت‌های هیئت علمی یا گذراندن طرح‌های آموزشی را به دست آورند، به دلیل مشکل ایجاد شده برای رقبای خود، ناراحت بودند. اما وزارتخانه در مواجهه با کسانی که آسیب دیده بودند، همراهی نکرد؛ این امر به‌وضوح نوعی بی‌عدالتی است و اصرار بر برگزاری آزمون در تاریخ ششم شهریور همچنان ادامه دارد.»
پیش‌تر وزارت بهداشت تصویب کرده بود آزمون‌های پزشکی به صورت قطبی و در ۶ قطب برگزار شود. تیمورزاده بر این‌باور است که برگزاری آزمون‌ها در ۶ قطب، محلی برای بروز فساد است: «بعضی افراد تلاش کردند وزارتخانه را متقاعد کنند که آزمون‌ها به صورت قطبی برگزار نشود، چون برگزاری آزمون در ۶ قطب، موجب فساد و تبعیض شدیدی می‌شود.
برای مثال، مرکز قطب تبریز می‌توانست سوالات را در اختیار دانشجویان محلی خود قرار دهد و دیگران که باید در تبریز امتحان می‌دادند، به سوالات دسترسی نداشتند. سایر قطب‌ها هم وضعیت مشابهی داشتند. امسال آزمون ارتقا در تهران طراحی و برگزار شد اما ممکن است در تهران هم این اتفاق بیفتد و سلامت انتقال سوال مورد تردید است. چون استادی که سوال را طراحی کرده در هیچ قرنطینه‌ای قرار نمی‌گیرد.» او می‌گوید این موضوع درباره همه اتفاق نمی‌افتد: «اما درباره برخی می‌تواند اتفاق بیفتد و اینجاست که مسئله ایجاد می‌شود.»
روز برگزاری آزمون چهارشنبه بود و همین مسئله هم مورد انتقاد تیمورزاده است: «مردم در این روز در بیمارستان اسیر شدند چون کسی برای خدمت‌رسانی به آنها نبوده است. پنجشنبه تعطیل بود اما مسئولان به این موضوع بی‌توجه بودند.» او در ادامه از تهدیدهای اساتید پزشکی برای معرفی نکردن به آزمون ارتقا انتقاد می‌کند: «برخی از اساتید دانشجویی، کسی که چاپلوسی آنها را نکند، برای آزمون ارتقا معرفی نمی‌کنند، حتی اگر همه کارهایش در بخش را هم به درستی انجام داده باشد. این اعمال سلیقه شخصی است.»
تیمورزاده می‌گوید سهمیه‌ها بیش از همه چیز بر گلوی علم و دانشگاه چنگ می‌اندازد: «رتبه ۸۰ هزار در کنار رتبه یک در دانشگاه تهران می‌نشیند در حالی که صلاحیت ورود به دانشگاه را ندارد و این مسئله جان مردم را به خطر می‌اندازد.» او در پاسخ به این سوال که نقش سهمیه‌ها در استخدام‌ها کجاست؟ می‌گوید: «گاهی رتبه یک آزمون دانشنامه و بورد را نادیده می‌گیرند و یک فرد سهمیه‌دار را به عنوان هیئت علمی استخدام می‌کنند.»
تصمیم‌هایی برای تبعیض و نابرابری
در دوران جنگ ۱۲ روزه، کادر درمان در خط مقدم کمک‌رسانی به مجروحان ایستادند اما حالا اعتراض‌های همان افراد برای داشتن فرصتی بیشتر برای آزمون‌های تخصصی‌شان شنیده نمی‌شود. هادی یزدانی، پزشک و فعال رسانه‌ای حوزه پزشکی در این باره می‌گوید: «جنگ ۱۲ روزه فشار عظیمی را به بیمارستان‌های آموزشی، به‌ویژه در شهرهایی که جنگ رنگ و بوی بیشتری در آنها داشت مانند تهران، اصفهان، تبریز و کرمانشاه وارد کرد. علاوه بر این، مسئله سفر اربعین هم مطرح بود و برخی از کادر درمان، به‌ویژه رزیدنت‌هایی که در این بیمارستان‌ها فعالیت می‌کردند، به پیاده‌روی اربعین رفتند و بخشی از خدمات پزشکی را هم در آنجا ارائه دادند.»
محدودیت‌های حمل‌ونقل عمومی، آسیب‌های روانی و جسمی ناشی از جنگ و فرسودگی شغلی، نظم درس خواندن و کاری رزیدنت‌ها را دچار اختلال کرده است: «به نظر می‌رسید که می‌شد برگزاری آزمون را چند هفته یا یک ماه به تعویق انداخت تا هم افرادی که قصد شرکت در مراسم اربعین را داشتند فرصت حضور پیدا کنند و هم افرادی که به دلیل شرایط پیش آمده آسیب دیده بودند، فرصت کافی برای آمادگی امتحان داشته باشند.»
یزدانی از تصمیم‌گیری‌های وزارت بهداشت گلایه می‌کند: «بخش عمده‌ای از امور وزارتخانه در اختیار یک نفر قرار دارد و این فرد با اختیارات گسترده، تصمیماتی می‌گیرد که تحت تأثیر نگاه شخصی و استبدادی اوست.» او بر این باور است بدون اینکه به جزئیات فنی و شرایط واقعی رزیدنت‌ها توجه کافی شود، تصمیم بر برگزاری آزمون گرفته شد: «این موضوع باعث شد که برخی رزیدنت‌ها، به‌رغم شرایط بحرانی و فشار کاری شدید، مجبور به شرکت در آزمون شوند.»
او چنین تصمیماتی را ناشی از ملاحظات وزارتخانه برای استفاده از نیروی کار رایگان رزیدنت‌ها می‌داند: «باید توجه داشت که وزارتخانه از رزیدنت‌ها به عنوان نیروی کار نزدیک به رایگان بهره می‌برد و هرچقدر تأخیر در فرآیندهای آموزشی بیشتر وجود داشته باشد، ورود آنها به سال‌های بالاتر و طرح‌های پزشکی را به تأخیر می‌اندازد. اما امسال ما با جنگ و رزیدنت‌هایی طرف بودیم که محل کارشان را رها نکردند و به همین دلیل از فرآیند درسی خود عقب افتادند. آنها در کوران وقایع بودند و نمی‌توان انتظار درس خواندن در آن دوران از آنها داشت.»
جامعه پزشکی انتظار بیشتری از وزارت بهداشت دولت پزشکیان داشت: «ما انتظار بیشتری داشتیم چون اعتقاد داشتیم در وزارتخانه گره‌هایی ایجاد شده که باز کردنش نیاز به منابع ندارد. یکسری آیین‌نامه‌هایی وجود دارد که می‌توانستند در مدت کوتاهی آنها را تغییر دهند و با لغو یا تشریح و تبیین آیین‌نامه‌های قبلی کارشان را شروع کنند و اثر ملموس داشته باشند. اما امید سال گذشته امسال دیگر وجود ندارد.»
او بر این باور است که معاونت آموزشی می‌توانست با تدبیری مناسب و فاصله زمانی منطقی، آزمون به گونه‌ای برگزار شود که عدالت آموزشی رعایت شود و فشار ناشی از اتفاقات امسال کاهش یابد: «تصمیمات گرفته شده در این زمینه، اگرچه ممکن است به نظر مسئولان درست و منطقی برسد، اما در عمل باعث ایجاد تبعیض و نابرابری در جامعه پزشکی شده است. چون برخی افراد فرصت حضور در آزمون را داشتند و برخی دیگر به دلایل شرایط خاص، از این فرصت محروم شدند و این امر با اصول عدالت آموزشی مغایرت دارد.»