به گزارش بهداشت نیوز استاد خسروپناه در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به نزدیکی سالگرد رحلت حضرت امام خمینی (ره)، گفت: امام خمینی (ره) یک شخصیت کم‌نظیر در تاریخ اسلام بودند. ایشان با کلام و بیان الهی خود، جوانان و نوجوانان را به سوی اسلام حقیقی سوق دادند. امروز باید به نحوه فکری و روحی ایشان توجه کنیم. شاید بتوان گفت تا چند صد سال دیگر، عظمت امام را به طور کامل بشناسیم.
وی در ادامه به نقش مهم امام باقر (ع) در تاریخ اسلام اشاره کرد و گفت: امام باقر (ع) پنجمین امام شیعیان هستند، فرزند امام سجاد (ع) و دختر امام حسن مجتبی (ع) هستند. ایشان در یک دوره بحرانی امامت داشتند. در آن زمان بنی امیه در حال فروپاشی بودند و بنی مروان زمینه را برای ظهور دولت عباسی فراهم میکردند. این دوره، یکی از حساسترین دورههای تاریخ اسلام است.
وی افزود: در این دوره، انحرافات فراوانی در جامعه اسلامی به وجود آمد. فرقههای مختلفی مانند صوفیه، مرجعه و خوارج تشکیل شدند. بسیاری از نوجوانان و جوانان درگیر شبهات شدند. امام باقر (ع) با علم و بصیرت خود، نقش مهمی در بازگرداندن اسلام به اصالت و انسجام فکری جامعه داشتند دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، به نقش تاریخی امام باقر (ع) در بازگرداندن اسلام ناب محمدی (صلی الله علیه وآله وسلم) و تربیت شاگردان علمی و معنوی پرداخت.
استاد خسروپناه در ادامه سخنان خود اظهار کرد: امام باقر (ع) در دورهای از تاریخ اسلام قرار گرفتند که جامعه اسلامی با بحران عمیقی روبرو بود. مردم گرفتار زندگی دنیوی شده بودند، معصیت و گناه در میان آنان روا بود و در واقع یَسْرُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا; (راحتی و لذت دنیا) در مقابل آخرت غلبه یافته بود.
وی افزود: در آن دوران، شرایط بسیار سخت و هولناکی بر جامعه اسلامی حاکم بود. بعد از شهادت امام صادق (ع)، شمار شیعیان به حدی بود که به تعداد انگشتان دست نیز نمیرسید. کسانی که اسم فرزندشان را علی یا فاطمه میگذاشتند، با مخالفتهای شدیدی روبرو می‌شدند در چنین شرایطی، کسی جرأت نداشت بگوید من شیعه علی (ع) هستم.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی با اشاره به نقش امام سجاد (ع) در این مسیر، گفت: امام سجاد (ع) با ادعیه و دعا، مردم را به سمت راه حق هدایت کردند. شخصیت‌هایی چون ابوحمزه ثمالی و دیگران از امام سجاد (ع) روایت کردند و این امر نقش مهمی در تربیت شاگردان و هدایت مردم داشت.
ظهور امام باقر (ع) و معرفی اسلام ناب
وی ادامه داد: اما امام باقر (ع) در دورهای ظاهر شدند که ضرورت بازگشت به اسلام ناب محمدی (صلی الله علیه وآله و سلم) احساس می‌شد. ایشان با علم و بصیرت خود، مردم را هدایت کردند تا بین هدایت و گمراهی تمایز قائل شوند. امام باقر (ع) به مردم مفهوم واقعی توحید، عدالت، نبوت، امامت و معاد را آموختند.
استاد خسروپناه تأکید کرد: در آن زمان، حتی در مسائل بنیادین دینی مانند توحید انحراف وجود داشت. مردم شناخت درستی از این مفاهیم نداشتند. اما امام باقر (ع) با تربیت شاگردان و انتقال دانش الهی، توانستند حقیقت دین را به مردم بشناسانند.
وی در ادامه به نقش امام باقر (ع) در تربیت شاگردان و گسترش تشیع اشاره کرد و گفت: امام باقر (ع) در طول ۱۹ سال امامت، شاگردان زیادی را تربیت کردند. این افراد، از جمله جابر بن عبدالله انصاری و دیگران، در مناطق مختلف اسلامی، معارف شیعه را منتشر کردند.
حجت‌الاسلام و المسلمین خسروپناه گفت: امام صادق (ع)، فرزند بزرگوار امام باقر (ع)، این مسیر را ادامه داد. شما امروز در متون علمی و حدیثی شیعه، از جمله آثار شیخ مفید، شیخ صدوق، مرحوم کلینی و دیگر بزرگان، میبینید که این معارف به برکت امام باقر (ع) و امام صادق (ع) شکل گرفته است.
وی افزود: شاگردان امام باقر (ع) به نقاط مختلف اسلامی سفر کردند. از جمله می توان به ابن بابویه، پدر مرحوم صدوق، و آل مهزیار در اهواز اشاره کرد. حوزه علمیه اهواز، یکی از مهمترین مراکز علمی شیعه بود و حتی حوزه قم نیز در آن زمان تحت نفوذ علمی اهواز قرار داشت
استاد خسروپناه گفت: با حضور مأمون عباسی، این حوزههای علمی تخریب شدند و دوباره توسط اشعریون راه‌اندازی شدند. پدر شیخ صدوق، از اهواز به شادگان خوزستان می آمدند تا علوم حدیث را فرا گیردند. شادگان در آن زمان یکی از بزرگترین مراکز علمی و فرهنگی شیعه بود.
ویژگیهای واقعی یک شیعه اهل‌بیت (ع)
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، به ویژگیهای واقعی یک شیعه اهل‌بیت (ع) پرداخت و گفت: اگر انسان بخواهد شیعه واقعی باشد، باید روحیه مواسات، محبت با فقرا، و تحمل و گذشت نسبت به بدکاران را در خود پرورش دهد
استاد خسروپناه با اشاره به روایتی از امام باقر (ع)، گفت: در دوران امامت امام باقر (ع)، یکی از صحابیان حضرت عرضه کردند که در منطقه ما شیعه های زیادی وجود دارد و مردم به اهل‌بیت (ع) اعتقاد دارند. امام باقر (ع) در پاسخ سه سوال مهم مطرح کردند: آیا این شیعیان به فقرا مهربانی می‌کنند؟ آیا نیکوکاران از بدکاران گذشت می‌کنند؟ و آیا این افراد اهل موسسات و بذل و بخشش هستند؟
وی افزود: اگر این سه صفت در جامعه‌ای وجود نداشته باشد، نمی‌توان آن را واقعاً شیعه دانست. امام (ع) واضح‌ترین معیار برای تشخیص یک جامعه شیعه را تعیین کرده است.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، در ادامه با اشاره به نقش مواسات در جامعه اسلامی، گفت: ما باید از نعمت های خداوند در راه کمک به دیگران استفاده کنیم. در دوره کرونا، مردم ایران با اجرای طرح مواسات، الگویی درخشان از یک جامعه شیعه واقعی بودند. در حالی که در برخی کشورها مردم به همدیگر رحم نمی کردند، مردم ایران در کنار هم ایستادند و به فقرا و مستمندان کمک کردند.
وی اظهار کرد: چهار بار در دوره کرونا، رهبر معظم انقلاب به مردم توصیه کردند که در این راه گام بردارند. مردم نیز به خوبی این فرامین را عملی کردند. چقدر پرستار و پزشک در بیمارستان ها و حتی در زندان ها به بیماران کمک کردند. این همان شیعه ای است که امام باقر (ع) توصیف کرد.
استاد خسروپناه در بخش دیگری از سخنان خود درباره نگاه اسلام به فقر و ثروت توضیح داد و گفت: این اشتباه است که فکر کنیم اسلام میخواهد جامعه‌ای از گداها و تنبل ایجاد کند. اسلام فرد را تشویق به کار و تولید می‌کند. اسلام نمی‌گوید کارگر باش و حقوق بگیر، بلکه می‌گوید شریک باش، مولد باش، ثروت را در گردش قرار بده، اما از طرفی به فقرا و نیازمندان نیز رسیدگی کن.
وی ادامه داد: نباید به این فکر افتاد که توصیه‌های اسلامی به معنای تشویق به تنبلی و دریافت بی‌دلیل کمک‌هاست. اسلام به هر فرد توانمند دستور می‌دهد که کار کند و خود را از نیاز به دیگران برهاند.
استاد خسروپناه با اشاره به حدیثی از امیرالمؤمنین (ع)، گفت: در زمان خلافت امیرالمؤمنین (ع)، یک فرد در کوفه دیده شد که تکدی گری می کند. امیرالمؤمنین (ع) از این موضوع تعجب کردند و فرمودند: این شخص در جوانی برای این مملکت کار کرده، اما حالا که پیر شده، دیگر کسی او را نگه نداشته است.
وی افزود: این روایت نشاندهنده نگاه عمیق اسلام به انسان و تکریم از قدیم است. اسلام به دنبال جامعه‌ای است که همه اعضایش در کنار هم باشند، به یکدیگر کمک کنند و هیچ فردی تنها نماند.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی ضمن ضرورت تشکر از نعمت‌های الهی گفت: ما باید از این نعمت بزرگ که در کشوری اسلامی و شیعه زندگی میکنیم، شاکر باشیم. ایران در میان کشورهای اسلامی بی‌نظیر است و این نعمت را باید حفظ کنیم.
استاد خسروپناه در بخش دیگری از سخنان خود در مجلس شب شهادت حضرت امام باقر (ع)، به ویژگیهای مهرورزی و ضرورت توجه به حقوق و آبروی مردم پرداخت.
وی افزود: بهترین نوع مهرورزی این است که فردی یک کار راه‌اندازی کند، این افراد را استخدام کند، به آنها کار دهد و درآمدشان را از طریق زحمت خودشان فراهم کند. این همان اسلامی است که انسان را مستقل می‌کند.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی در ادامه با انتقاد از رفتارهای نادرست در فضای مجازی، گفت: در فضای مجازی بعضی‌ها راحت می‌نشینند و فکر می‌کنند آبروی دیگران را می‌توانند به راحتی بشکنند. فکر می‌کنند که چون پشت صفحه هستند، این کار فراموش می‌شود.
وی سپس یک روایت مهم از امام باقر (ع) را نقل کرد و گفت: حضرت میفرماید: کُلُّ عَیْنٍ بَاکِیَةٌ یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِلَّا ثَلَاثَ عُیُونٍ همه چشم‌ها در روز قیامت گریانند، جز سه نوع چشم. چشمی که در سحر با خدا خلوت کند: این چشم، متعلق به کسی است که خودش را ساخته و با خداوند رابطه عمیقی دارد. این شخص در جامعه رفتار متفاوتی دارد. چشمی که از ترس خداوند اشک ریزد: این فرد اهل گریه و خشوع است. این امر نشانه تواضع و ایمان عمیق است. چشمی که از دیدن محرمات دوری کند: این چشم، از نگاه به نامحرم و محرمات الهی خودداری می‌کند.
حجت‌الاسلام و المسلمین خسروپناه با اشاره به این روایت، گفت: این سه نوع چشم، نشانه‌های یک انسان متخلق به اخلاق الهی است. وقتی کسی در سحر با خدا خلوت کند و خودش را بسازد، در جلوت نیز بهترین رفتار را با دیگران دارد وی با اشاره به چهره‌های برجسته انقلاب و نظام، گفت: شهید حاج قاسم سلیمانی که در مورد مسیحی، یهودی، سنی، ایزدی و شیعه تفاوتی قائل نبود. این فرد مسلمان، اسلام حقیقی را به نمایش می‌گذاشت.
استاد خسروپناه همچنین از شهید رئیسی یاد کرد و گفت: شهید رئیسی شب و روز برای خدمت به مردم فرقی نمی‌داد. جمعه‌اش مثل شنبه‌اش بود. چرا؟ چون اهل سحرخیزی و خلوت با خدا بود. آدمی که در سحر با خدا خلوت دارد، می‌تواند خود را کنترل کند. اما آدمی که اهل خلوت نیست، در جامعه رفتار نادرستی دارد؛ راحت آبروی دیگران را میبرد، مال حرام میخورد و حالی از حلال و حرام ندارد.
وی با اشاره به اهمیت معرفت‌های اهل‌بیت (ع)، گفت: امام باقر (ع) در دورهای از تاریخ اسلام قرار گرفتند که دین الهی دچار تحریف‌های گسترده‌ای شده بود. فرقههای مختلف باعث گمراهی مردم شده بودند، اما امام باقر (ع) با تربیت شاگردان، نشر احادیث و تبلیغ اسلام ناب محمدی، جامعه را از انحرافات رهانیدند.
حجت‌الاسلام و المسلمین خسروپناه افزود: این امر بدون تربیت عمیق انسان‌ها امکان‌پذیر نبود. امام باقر (ع) شاگردانی مثل جابر بن عبدالله انصاری و محمد بن مسلم را تربیت کردند که بعداً ائمه دیگر و علمای بزرگ شیعه از این منبع الهی الهام گرفتند.
وی در ادامه با اشاره به تأثیر فرامنطقه‌ای معارف اهل‌بیت (ع)، گفت: در دنیا حتی در کشورهای غیرمسلمان، از منابع ما استفاده می‌کنند. در نظام تعلیم و تربیت آنها، از منابع اسلامی و به ویژه از نهج البلاغه الهام گرفته‌اند.
وی ادامه داد: این نشان می‌دهد که معارف اهل‌بیت (ع) تنها مخصوص به ما نیست، بلکه منبع الهام‌بخشی برای تمام بشریت است. متاسفانه ما خودمان از این گنجینه غنی غفلت میکنیم، در حالی که دیگران از این دانش الهی بهره میبرند.
حجت‌الاسلام خسروپناه در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به روایاتی درباره کنترل زبان و چشم، گفت: آدمی که اهل خلوت با خدا نیست، در جامعه به راحتی اقدام به تخریب آبروی دیگران می‌کند، مال حرام میخورد و از حلال و حرام بی‌اطلاع است. ولی کسی که در سحر با خدا خلوت می‌کند، نه تنها چشمش را کنترل می‌کند، بلکه زبانش نیز از گناه پاک است.
وی ضمن انتقاد از هدر رفتن وقت در فضای مجازی، گفت: ای کاش مردم، به ویژه طلبه‌ها، بلوغ لازم برای استفاده از فرصت‌های معنوی را پیدا میکردند. اگر هفته‌ای یک جلسه برای خواندن معارف امام باقر (ع) داشتیم، این گنجینه بزرگ الهی را بهتر بشناسیم و بهتر استفاده کنیم.
وی در ادامه به نقش مهم امام باقر (ع) در تاریخ اسلام اشاره کرد و گفت: امام باقر (ع) پنجمین امام شیعیان هستند، فرزند امام سجاد (ع) و دختر امام حسن مجتبی (ع) هستند. ایشان در یک دوره بحرانی امامت داشتند. در آن زمان بنی امیه در حال فروپاشی بودند و بنی مروان زمینه را برای ظهور دولت عباسی فراهم میکردند. این دوره، یکی از حساسترین دورههای تاریخ اسلام است.
وی افزود: در این دوره، انحرافات فراوانی در جامعه اسلامی به وجود آمد. فرقههای مختلفی مانند صوفیه، مرجعه و خوارج تشکیل شدند. بسیاری از نوجوانان و جوانان درگیر شبهات شدند. امام باقر (ع) با علم و بصیرت خود، نقش مهمی در بازگرداندن اسلام به اصالت و انسجام فکری جامعه داشتند دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، به نقش تاریخی امام باقر (ع) در بازگرداندن اسلام ناب محمدی (صلی الله علیه وآله وسلم) و تربیت شاگردان علمی و معنوی پرداخت.
استاد خسروپناه در ادامه سخنان خود اظهار کرد: امام باقر (ع) در دورهای از تاریخ اسلام قرار گرفتند که جامعه اسلامی با بحران عمیقی روبرو بود. مردم گرفتار زندگی دنیوی شده بودند، معصیت و گناه در میان آنان روا بود و در واقع یَسْرُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا; (راحتی و لذت دنیا) در مقابل آخرت غلبه یافته بود.
وی افزود: در آن دوران، شرایط بسیار سخت و هولناکی بر جامعه اسلامی حاکم بود. بعد از شهادت امام صادق (ع)، شمار شیعیان به حدی بود که به تعداد انگشتان دست نیز نمیرسید. کسانی که اسم فرزندشان را علی یا فاطمه میگذاشتند، با مخالفتهای شدیدی روبرو می‌شدند در چنین شرایطی، کسی جرأت نداشت بگوید من شیعه علی (ع) هستم.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی با اشاره به نقش امام سجاد (ع) در این مسیر، گفت: امام سجاد (ع) با ادعیه و دعا، مردم را به سمت راه حق هدایت کردند. شخصیت‌هایی چون ابوحمزه ثمالی و دیگران از امام سجاد (ع) روایت کردند و این امر نقش مهمی در تربیت شاگردان و هدایت مردم داشت.
ظهور امام باقر (ع) و معرفی اسلام ناب
وی ادامه داد: اما امام باقر (ع) در دورهای ظاهر شدند که ضرورت بازگشت به اسلام ناب محمدی (صلی الله علیه وآله و سلم) احساس می‌شد. ایشان با علم و بصیرت خود، مردم را هدایت کردند تا بین هدایت و گمراهی تمایز قائل شوند. امام باقر (ع) به مردم مفهوم واقعی توحید، عدالت، نبوت، امامت و معاد را آموختند.
استاد خسروپناه تأکید کرد: در آن زمان، حتی در مسائل بنیادین دینی مانند توحید انحراف وجود داشت. مردم شناخت درستی از این مفاهیم نداشتند. اما امام باقر (ع) با تربیت شاگردان و انتقال دانش الهی، توانستند حقیقت دین را به مردم بشناسانند.
وی در ادامه به نقش امام باقر (ع) در تربیت شاگردان و گسترش تشیع اشاره کرد و گفت: امام باقر (ع) در طول ۱۹ سال امامت، شاگردان زیادی را تربیت کردند. این افراد، از جمله جابر بن عبدالله انصاری و دیگران، در مناطق مختلف اسلامی، معارف شیعه را منتشر کردند.
حجت‌الاسلام و المسلمین خسروپناه گفت: امام صادق (ع)، فرزند بزرگوار امام باقر (ع)، این مسیر را ادامه داد. شما امروز در متون علمی و حدیثی شیعه، از جمله آثار شیخ مفید، شیخ صدوق، مرحوم کلینی و دیگر بزرگان، میبینید که این معارف به برکت امام باقر (ع) و امام صادق (ع) شکل گرفته است.
وی افزود: شاگردان امام باقر (ع) به نقاط مختلف اسلامی سفر کردند. از جمله می توان به ابن بابویه، پدر مرحوم صدوق، و آل مهزیار در اهواز اشاره کرد. حوزه علمیه اهواز، یکی از مهمترین مراکز علمی شیعه بود و حتی حوزه قم نیز در آن زمان تحت نفوذ علمی اهواز قرار داشت
استاد خسروپناه گفت: با حضور مأمون عباسی، این حوزههای علمی تخریب شدند و دوباره توسط اشعریون راه‌اندازی شدند. پدر شیخ صدوق، از اهواز به شادگان خوزستان می آمدند تا علوم حدیث را فرا گیردند. شادگان در آن زمان یکی از بزرگترین مراکز علمی و فرهنگی شیعه بود.
ویژگیهای واقعی یک شیعه اهل‌بیت (ع)
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، به ویژگیهای واقعی یک شیعه اهل‌بیت (ع) پرداخت و گفت: اگر انسان بخواهد شیعه واقعی باشد، باید روحیه مواسات، محبت با فقرا، و تحمل و گذشت نسبت به بدکاران را در خود پرورش دهد
استاد خسروپناه با اشاره به روایتی از امام باقر (ع)، گفت: در دوران امامت امام باقر (ع)، یکی از صحابیان حضرت عرضه کردند که در منطقه ما شیعه های زیادی وجود دارد و مردم به اهل‌بیت (ع) اعتقاد دارند. امام باقر (ع) در پاسخ سه سوال مهم مطرح کردند: آیا این شیعیان به فقرا مهربانی می‌کنند؟ آیا نیکوکاران از بدکاران گذشت می‌کنند؟ و آیا این افراد اهل موسسات و بذل و بخشش هستند؟
وی افزود: اگر این سه صفت در جامعه‌ای وجود نداشته باشد، نمی‌توان آن را واقعاً شیعه دانست. امام (ع) واضح‌ترین معیار برای تشخیص یک جامعه شیعه را تعیین کرده است.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، در ادامه با اشاره به نقش مواسات در جامعه اسلامی، گفت: ما باید از نعمت های خداوند در راه کمک به دیگران استفاده کنیم. در دوره کرونا، مردم ایران با اجرای طرح مواسات، الگویی درخشان از یک جامعه شیعه واقعی بودند. در حالی که در برخی کشورها مردم به همدیگر رحم نمی کردند، مردم ایران در کنار هم ایستادند و به فقرا و مستمندان کمک کردند.
وی اظهار کرد: چهار بار در دوره کرونا، رهبر معظم انقلاب به مردم توصیه کردند که در این راه گام بردارند. مردم نیز به خوبی این فرامین را عملی کردند. چقدر پرستار و پزشک در بیمارستان ها و حتی در زندان ها به بیماران کمک کردند. این همان شیعه ای است که امام باقر (ع) توصیف کرد.
استاد خسروپناه در بخش دیگری از سخنان خود درباره نگاه اسلام به فقر و ثروت توضیح داد و گفت: این اشتباه است که فکر کنیم اسلام میخواهد جامعه‌ای از گداها و تنبل ایجاد کند. اسلام فرد را تشویق به کار و تولید می‌کند. اسلام نمی‌گوید کارگر باش و حقوق بگیر، بلکه می‌گوید شریک باش، مولد باش، ثروت را در گردش قرار بده، اما از طرفی به فقرا و نیازمندان نیز رسیدگی کن.
وی ادامه داد: نباید به این فکر افتاد که توصیه‌های اسلامی به معنای تشویق به تنبلی و دریافت بی‌دلیل کمک‌هاست. اسلام به هر فرد توانمند دستور می‌دهد که کار کند و خود را از نیاز به دیگران برهاند.
استاد خسروپناه با اشاره به حدیثی از امیرالمؤمنین (ع)، گفت: در زمان خلافت امیرالمؤمنین (ع)، یک فرد در کوفه دیده شد که تکدی گری می کند. امیرالمؤمنین (ع) از این موضوع تعجب کردند و فرمودند: این شخص در جوانی برای این مملکت کار کرده، اما حالا که پیر شده، دیگر کسی او را نگه نداشته است.
وی افزود: این روایت نشاندهنده نگاه عمیق اسلام به انسان و تکریم از قدیم است. اسلام به دنبال جامعه‌ای است که همه اعضایش در کنار هم باشند، به یکدیگر کمک کنند و هیچ فردی تنها نماند.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی ضمن ضرورت تشکر از نعمت‌های الهی گفت: ما باید از این نعمت بزرگ که در کشوری اسلامی و شیعه زندگی میکنیم، شاکر باشیم. ایران در میان کشورهای اسلامی بی‌نظیر است و این نعمت را باید حفظ کنیم.
استاد خسروپناه در بخش دیگری از سخنان خود در مجلس شب شهادت حضرت امام باقر (ع)، به ویژگیهای مهرورزی و ضرورت توجه به حقوق و آبروی مردم پرداخت.
وی افزود: بهترین نوع مهرورزی این است که فردی یک کار راه‌اندازی کند، این افراد را استخدام کند، به آنها کار دهد و درآمدشان را از طریق زحمت خودشان فراهم کند. این همان اسلامی است که انسان را مستقل می‌کند.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی در ادامه با انتقاد از رفتارهای نادرست در فضای مجازی، گفت: در فضای مجازی بعضی‌ها راحت می‌نشینند و فکر می‌کنند آبروی دیگران را می‌توانند به راحتی بشکنند. فکر می‌کنند که چون پشت صفحه هستند، این کار فراموش می‌شود.
وی سپس یک روایت مهم از امام باقر (ع) را نقل کرد و گفت: حضرت میفرماید: کُلُّ عَیْنٍ بَاکِیَةٌ یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِلَّا ثَلَاثَ عُیُونٍ همه چشم‌ها در روز قیامت گریانند، جز سه نوع چشم. چشمی که در سحر با خدا خلوت کند: این چشم، متعلق به کسی است که خودش را ساخته و با خداوند رابطه عمیقی دارد. این شخص در جامعه رفتار متفاوتی دارد. چشمی که از ترس خداوند اشک ریزد: این فرد اهل گریه و خشوع است. این امر نشانه تواضع و ایمان عمیق است. چشمی که از دیدن محرمات دوری کند: این چشم، از نگاه به نامحرم و محرمات الهی خودداری می‌کند.
حجت‌الاسلام و المسلمین خسروپناه با اشاره به این روایت، گفت: این سه نوع چشم، نشانه‌های یک انسان متخلق به اخلاق الهی است. وقتی کسی در سحر با خدا خلوت کند و خودش را بسازد، در جلوت نیز بهترین رفتار را با دیگران دارد وی با اشاره به چهره‌های برجسته انقلاب و نظام، گفت: شهید حاج قاسم سلیمانی که در مورد مسیحی، یهودی، سنی، ایزدی و شیعه تفاوتی قائل نبود. این فرد مسلمان، اسلام حقیقی را به نمایش می‌گذاشت.
استاد خسروپناه همچنین از شهید رئیسی یاد کرد و گفت: شهید رئیسی شب و روز برای خدمت به مردم فرقی نمی‌داد. جمعه‌اش مثل شنبه‌اش بود. چرا؟ چون اهل سحرخیزی و خلوت با خدا بود. آدمی که در سحر با خدا خلوت دارد، می‌تواند خود را کنترل کند. اما آدمی که اهل خلوت نیست، در جامعه رفتار نادرستی دارد؛ راحت آبروی دیگران را میبرد، مال حرام میخورد و حالی از حلال و حرام ندارد.
وی با اشاره به اهمیت معرفت‌های اهل‌بیت (ع)، گفت: امام باقر (ع) در دورهای از تاریخ اسلام قرار گرفتند که دین الهی دچار تحریف‌های گسترده‌ای شده بود. فرقههای مختلف باعث گمراهی مردم شده بودند، اما امام باقر (ع) با تربیت شاگردان، نشر احادیث و تبلیغ اسلام ناب محمدی، جامعه را از انحرافات رهانیدند.
حجت‌الاسلام و المسلمین خسروپناه افزود: این امر بدون تربیت عمیق انسان‌ها امکان‌پذیر نبود. امام باقر (ع) شاگردانی مثل جابر بن عبدالله انصاری و محمد بن مسلم را تربیت کردند که بعداً ائمه دیگر و علمای بزرگ شیعه از این منبع الهی الهام گرفتند.
وی در ادامه با اشاره به تأثیر فرامنطقه‌ای معارف اهل‌بیت (ع)، گفت: در دنیا حتی در کشورهای غیرمسلمان، از منابع ما استفاده می‌کنند. در نظام تعلیم و تربیت آنها، از منابع اسلامی و به ویژه از نهج البلاغه الهام گرفته‌اند.
وی ادامه داد: این نشان می‌دهد که معارف اهل‌بیت (ع) تنها مخصوص به ما نیست، بلکه منبع الهام‌بخشی برای تمام بشریت است. متاسفانه ما خودمان از این گنجینه غنی غفلت میکنیم، در حالی که دیگران از این دانش الهی بهره میبرند.
حجت‌الاسلام خسروپناه در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به روایاتی درباره کنترل زبان و چشم، گفت: آدمی که اهل خلوت با خدا نیست، در جامعه به راحتی اقدام به تخریب آبروی دیگران می‌کند، مال حرام میخورد و از حلال و حرام بی‌اطلاع است. ولی کسی که در سحر با خدا خلوت می‌کند، نه تنها چشمش را کنترل می‌کند، بلکه زبانش نیز از گناه پاک است.
وی ضمن انتقاد از هدر رفتن وقت در فضای مجازی، گفت: ای کاش مردم، به ویژه طلبه‌ها، بلوغ لازم برای استفاده از فرصت‌های معنوی را پیدا میکردند. اگر هفته‌ای یک جلسه برای خواندن معارف امام باقر (ع) داشتیم، این گنجینه بزرگ الهی را بهتر بشناسیم و بهتر استفاده کنیم.
source