داشتن چهره‌ای زیبا و جذاب، نقش مهمی در بالا رفتن اعتمادبه‌نفس دارد و یکی از عوامل تاثیرگذار در این موضوع، داشتن دندان‌هایی سالم، مرتب و خوش‌فرم است. خراب بودن حتی یک دندان می‌تواند ظاهر لبخند و کیفیت زندگی فرد را تحت تأثیر قرار دهد. خوشبختانه امروزه با پیشرفت روش‌های نوین دندان‌پزشکی، درمان دندان‌های آسیب‌دیده به سادگی و در کمترین زمان ممکن امکان‌پذیر است.
در این میان، روکش و ایمپلنت دندان از رایج‌ترین و مؤثرترین روش‌ها برای ترمیم و جایگزینی دندان‌های خراب و از دست‌رفته به شمار می‌روند. هر کدام از این روش‌ها مزایا، محدودیت‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند و انتخاب بین آن‌ها به شرایط دهان و دندان، میزان آسیب و تشخیص پزشک بستگی دارد.
یکی از سوالات رایج افرادی که قصد ترمیم دندان‌های خود را دارند، این است که تفاوت روکش و ایمپلنت در چیست و کدام روش برای آن‌ها مناسب‌تر است؟ اگر شما هم به دنبال پاسخی دقیق و کاربردی برای این موضوع هستید، در ادامه همراه ما باشید.
روکش یا ایمپلنت، کدام یک بهتر است؟
یکی از روش‌های مؤثر در حفظ سلامت دهان و زیبایی لبخند، ترمیم دندان‌های آسیب‌دیده است. در شرایطی که دندان به دلیل پوسیدگی شدید یا مشکلات دیگر بخش زیادی از تاج و مینای خود را از دست بدهد، دو راه‌حل کاربردی پیش رو قرار دارد: روکش و ایمپلنت. انتخاب بین این دو روش به فاکتورهایی مانند سن، وضعیت سلامت دهان، شرایط جسمی، هزینه و نظر پزشک بستگی دارد. هر کدام از این تکنیک‌ها مزایا و محدودیت‌های خاص خود را دارند و نمی‌توان به طور قطعی گفت که یکی بر دیگری برتری دارد.
ایمپلنت دندان، یکی از بهترین روش‌ها برای جایگزینی دندان‌های از دست‌رفته است. در این روش پایه‌ای فلزی از جنس تیتانیوم در استخوان فک قرار می‌گیرد و پس از جوش خوردن با استخوان، تاج دندان مصنوعی روی آن نصب می‌شود. مزیت این روش در دوام بالا و عملکرد شبیه دندان طبیعی است. در مقابل، روکش زمانی به کار می‌رود که ریشه دندان سالم مانده و تنها تاج آن آسیب دیده باشد. در این صورت با یک روکش مقاوم و زیبا، دندان ترمیم شده و عملکرد آن بازمی‌گردد. روکش‌ها بسته به جنس و کیفیت‌شان، دوام متفاوتی دارند و به‌خصوص انواع زیرکونیا به‌خاطر استحکام و ماندگاری بالا محبوبیت بیشتری پیدا کرده‌اند.
مهم‌ترین تفاوت‌های ایمپلنت و روکش
در حوزه سلامت دهان و دندان، گاهی اوقات پوسیدگی یا شکستگی دندان به مرحله‌ای پیشرفته می‌رسد که نه تنها تاج دندان، بلکه ساختار ریشه نیز دچار آسیب جدی می‌شود. در چنین مواردی، مراجعه فوری به دندانپزشک و انجام مداخلات تخصصی ضروری است. در این شرایط، دو گزینه درمانی اصلی شامل ایمپلنت دندان و روکش دندان توسط متخصصان ارائه می‌شود که هر کدام دارای پروتکل‌ها و ویژگی‌های متمایزی هستند. انتخاب بین این دو روش بر اساس ارزیابی دقیق میزان آسیب بافتی، وضعیت استخوان فک و شرایط کلینیکی بیمار صورت می‌گیرد. در ادامه به بررسی کلیدی‌ترین تفاوت‌های این دو تکنیک درمانی می‌پردازیم:
۱. ماهیت درمانی
- ایمپلنت دندان: در این روش، دندان غیرقابل ترمیم به صورت کامل اکسترکت شده و یک پایه تیتانیومی به عنوان جایگزین ریشه در استخوان فک کارگذاری می‌شود. پس از دوره اسئواینتگریشن (جوش خوردن ایمپلنت با استخوان)، پروتز دندانی بر روی آن نصب می‌گردد.
- روکش دندان: این تکنیک محافظه‌کارانه، با حفظ ساختار باقی‌مانده دندان انجام می‌شود. پس از تراش دقیق و آماده‌سازی دندان، یک روکش سفارشی ساخته شده از سرامیک یا زیرکونیا بر روی پایه طبیعی دندان سمنت می‌گردد.
۲. پروتکل اجرایی
- ایمپلنت: نیازمند جراحی استئوتومی برای ایجاد سایت مناسب در استخوان فک و بازسازی بیومکانیکی کامل ساختار دندانی از ریشه تا تاج می‌باشد.
- روکش: یک پروسه غیرجراحی است که با حفظ پالپ و ریشه دندان، تنها بر بازسازی آناتومی تاج متمرکز است و معمولاً در ۲-۳ جلسه تکمیل می‌شود.
۳. ملاحظات مالی
با توجه به پیچیدگی فرآیند جراحی، مواد پیشرفته تیتانیومی و نیاز به تخصص چندرشته‌ای، هزینه ایمپلنت دندان معمولاً ۳ تا ۵ برابر روش روکش‌گذاری است. با این حال، روکش‌های دندانی به عنوان گزینه‌ای مقرون‌به‌صرفه و کم‌تهاجمی برای مواردی که ساختار ریشه سالم است، کاربرد گسترده‌ای دارند.
تعیین مناسب‌ترین روش درمانی مستلزم انجام معاینات رادیوگرافیک مانند CBCT، ارزیابی تراکم استخوان و تحلیل ریسک‌های بلندمدت توسط دندانپزشک متخصص می‌باشد. هر دو تکنیک با رعایت پروتکل‌های استاندارد و مراقبت‌های پس از درمان، می‌توانند بازسازی عملکردی و زیبایی دندان‌ها را به صورت مطلوبی محقق سازند.
مقایسه مزیت‌های دو روش ایمپلنت و روکش
در این بخش به مقایسه مزایا و معایب ایمپلنت و روکش دندان پرداخته‌ایم تا با درک بهتر تفاوت‌های این دو روش، انتخاب آگاهانه‌تری داشته باشید. هر روش درمانی با توجه به شرایط خاص بیمار می‌تواند مناسب باشد.
مزایای ایمپلنت در مقایسه با روکش
۱. جایگزینی کامل دندان از دست رفته:
ایمپلنت نه تنها تاج، بلکه ریشه دندان را نیز بازسازی می‌کند و به عنوان یک دندان دائمی با طول عمر ۲۰ سال یا بیشتر عمل می‌نماید.
۲. استحکام و دوام بالا:
پایه تیتانیومی ایمپلنت با استخوان فک جوش می‌خورد و عملکردی مشابه ریشه طبیعی دندان دارد. تاج سرامیکی آن نیز در برابر فشار جویدن، سایش و تغییر رنگ مقاوم است.
۳. حفظ سلامت استخوان فک:
با تحریک استخوان فک (مانند دندان طبیعی)، از تحلیل استخوان و تغییر شکل صورت جلوگیری می‌کند.
۴. عدم آسیب به دندان‌های مجاور:
برخلاف بریج که نیاز به تراش دندان‌های کناری دارد، ایمپلتن مستقل عمل کرده و به ساختار دندان‌های دیگر آسیبی نمی‌رساند.
معایب هر روش درمانی
کاستی‌های ایمپلنت:
- نیاز به جراحی و احتمال عوارضی مانند عفونت یا پس زدن ایمپلنت.
- زمان بر بودن: کل فرآیند (از کشیدن دندان تا نصب تاج) ممکن است ۳ تا ۹ ماه طول بکشد.
- هزینه بالا: به دلیل استفاده از مواد گران‌قیمت و تخصص مورد نیاز.
کاستی‌های روکش:
- خطر آسیب به ریشه دندان: در صورت عدم درمان صحیح پوسیدگی زیر روکش، ممکن است نیاز به عصب‌کشی یا کشیدن دندان باشد.
- کاهش طول عمر: روکش‌ها معمولاً ۱۰ تا ۱۵ سال دوام دارند و پس از آن نیاز به تعویض پیدا می‌کنند.
- احتمال آسیب به دندان‌های مجاور: در مواردی که روکش به درستی تنظیم نشود، ممکن است فشار غیرطبیعی به دندان‌های کناری وارد شود.
هزینه روکش و ایمپلنت دندان
هزینه‌های درمانی روکش دندان و ایمپلنت به‌طور چشمگیری متفاوت است؛ به‌طوریکه ایمپلنت به دلیل نیاز به جراحی، مواد پیشرفته (مثل پایه تیتانیومی و تاج زیرکونیا) و طولانی‌بودن پروسه درمان (۳ تا ۹ ماه)، معمولاً ۳ تا ۵ برابر روکش هزینه دارد. همچنین روشی در ایمپلنت وجود دارد به نام ایمپلنت دیجیتال که برای مشاهده قیمت های ایمپلنت دیجیتال لازم است وارد لینک شوید. قیمت روکش‌ها بسته به جنس مواد (سرامیک، زیرکونیا یا فلز-سرامیک) بین ۸ تا ۲۵ میلیون تومان متغیر است، درحالی‌که ایمپلنت‌های باکیفیت می‌توانند تا ۸۰ میلیون تومان برای هر واحد دندانی قیمت داشته باشند. عوامل دیگری مانند تعداد دندان‌های نیازمند درمان، نیاز به پیوند استخوان، تخصص دندانپزشک و موقعیت جغرافیایی کلینیک نیز بر هزینه نهایی تاثیرگذارند. علاوه بر این، هزینه‌های جانبی مانند تعویض روکش هر ۱۰-۱۵ سال یا معاینات سالانه ایمپلنت را باید در نظر گرفت. برای کاهش هزینه‌ها، مشاوره با متخصصان باتجربه، استفاده از طرح‌های اقساطی یا بهره‌گیری از تخفیف‌های فصلی کلینیک‌ها توصیه می‌شود.
source