واریس به رگ‌های متورمی گفته می‌شود که درست در زیر سطح پوست پاها، مچ پا یا کف پا ظاهر می‌شوند. این وضعیت زمانی رخ می‌دهد که دیواره‌های رگ ضعیف شده و دریچه‌های آن به درستی کار نکنند، در نتیجه، خون در رگ جمع شده و باعث ایجاد برآمدگی‌های آبی یا بنفش می‌شود.
روش‌های درمانی مختلفی برای واریس وجود دارد، اما این رگ‌های واریسی ممکن است پس از مدتی دوباره ظاهر شوند. با این حال، برای بیشتر افراد، واریس مشکل جدی به حساب نمی‌آید.
واریس چگونه به نظر می‌رسد؟
رگ‌های واریسی معمولاً به‌صورت رگ‌های متورم، پیچ‌خورده و برآمده در زیر سطح پوست دیده می‌شوند. این رگ‌ها اغلب به رنگ آبی یا بنفش بوده و در پاها، مچ پا و کف پا ظاهر می‌شوند. گاهی اوقات، رگ‌های عنکبوتی نیز در اطراف رگ‌های واریسی دیده می‌شوند. این رگ‌ها کوچکتر بوده و به رنگ قرمز یا بنفش هستند و درست در سطح پوست دیده می‌شوند.
چگونه با این عارضه مقابله کنیم؟
واریس، رگ‌های برجسته و پیچ‌خورده‌ای است که معمولاً به رنگ آبی یا بنفش در زیر سطح پوست ظاهر می‌شود. این مشکل علاوه بر تأثیر ظاهری، می‌تواند علائم ناخوشایندی مانند درد، خارش و سنگینی پاها را به همراه داشته باشد. خوشبختانه، امروزه روش‌های متعددی برای درمان قطعی واریس وجود دارد که بسته به شدت بیماری، می‌توانند مؤثر باشند.
علائم واریس و روش‌های درمان آن
۱. برآمدگی و پیچ‌خوردگی رگ‌ها: رگ‌های واریسی معمولاً متورم، برجسته و طناب‌مانند هستند و روی پاها، مچ پا و کف پا ظاهر می‌شوند. در برخی موارد، رگ‌های عنکبوتی (رگ‌های نازک قرمز یا آبی) نیز در اطراف آن‌ها دیده می‌شوند.
درمان: روش‌های درمانی مانند لیزر درمانی، اسکلروتراپی (تزریق محلول مخصوص برای بستن رگ‌های آسیب‌دیده) و جراحی می‌توانند این رگ‌های برجسته را از بین ببرند.
۲. سنگینی و خستگی پاها: احساس خستگی، ضعف یا سنگینی در پاها، به‌ویژه بعد از فعالیت بدنی.
درمان: استفاده از جوراب واریس، انجام ورزش‌های سبک مثل پیاده‌روی، کاهش وزن و بالا نگه داشتن پاها می‌توانند به بهبود گردش خون و کاهش علائم کمک کنند.
۳. خارش و التهاب: ممکن است پوست اطراف رگ‌های واریسی دچار خارش و التهاب شود.
درمان: استفاده از کرم‌های ضدالتهاب، مرطوب‌کننده‌های مخصوص و مراجعه به پزشک برای دریافت داروهای لازم می‌تواند مؤثر باشد.
۴. درد و گرفتگی عضلات: برخی افراد دچار درد، تیر کشیدن و گرفتگی عضلات، به‌ویژه در پشت زانوها می‌شوند.
درمان: ماساژ پاها، تمرینات کششی، مصرف داروهای ضدالتهاب و در صورت نیاز، انجام لیزر درمانی یا روش‌های پزشکی دیگر می‌تواند کمک کننده باشد.
۵. تورم، تغییر رنگ پوست و زخم‌های پوستی: در موارد شدید، واریس می‌تواند باعث تورم مچ پا، تغییر رنگ پوست و حتی ایجاد زخم‌های باز شود.
درمان: استفاده از جوراب‌های مخصوص، داروهای رقیق‌کننده خون، درمان‌های لیزری و در برخی موارد جراحی برای بستن یا برداشتن رگ‌های آسیب‌دیده توصیه می‌شود.
اگر دچار علائم واریس هستید یا می‌خواهید وضعیت رگ‌های پاهایتان را بررسی کنید، کلینیک آرام به عنوان بهترین مرکز تست واریس در تهران آماده ارائه خدمات تخصصی به شماست.
علت واریس چیست؟
واریس زمانی رخ می‌دهد که دیواره‌های رگ‌های شما ضعیف شوند. با افزایش فشار خون در رگ، دیواره‌های ضعیف‌تر اجازه می‌دهند که رگ‌ها بزرگ‌تر شوند. با کشیده شدن رگ، دریچه‌هایی که مسئول هدایت خون در یک جهت مشخص هستند، دیگر به‌درستی کار نمی‌کنند. در نتیجه، جریان خون کند شده و در داخل رگ جمع می‌شود، که این امر باعث تورم، برآمدگی و پیچ خوردگی رگ‌ها می‌شود.
دلایل ضعیف شدن دیواره و دریچه‌های رگ‌ها
دیواره‌ها و دریچه‌های رگ ممکن است به دلایل مختلفی ضعیف شوند، از جمله:
- افزایش سن: روند طبیعی پیری باعث کاهش استحکام دیواره‌های رگ و عملکرد نامناسب دریچه‌ها می‌شود.
- ایستادن طولانی‌مدت: ایستادن به مدت طولانی می‌تواند فشار زیادی بر رگ‌ها وارد کند.
- تغییرات هورمونی: تغییر سطح هورمون‌ها می‌تواند باعث کشیدگی دیواره‌های رگ شود.
- اضافه وزن: وزن اضافی فشار بیشتری بر رگ‌های خونی وارد می‌کند.
چه کسانی در معرض خطر واریس هستند؟
واریس می‌تواند برای هر کسی رخ دهد، اما برخی عوامل خطر احتمال بروز آن را افزایش می‌دهند، از جمله:
- افزایش سن: با گذشت زمان، دیواره‌های رگ خاصیت ارتجاعی خود را از دست داده و سفت می‌شوند.
- هورمون‌ها: هورمون‌های زنانه می‌توانند باعث شل شدن دیواره‌های رگ شوند. بارداری، مصرف قرص‌های ضدبارداری و یائسگی خطر واریس را افزایش می‌دهند.
- سابقه خانوادگی: اگر در خانواده‌تان کسی دچار واریس شده باشد، احتمال ابتلا در شما نیز بیشتر است.
- سبک زندگی: ایستادن یا نشستن طولانی‌مدت باعث کاهش گردش خون و افزایش احتمال ایجاد واریس می‌شود.
- مشکلات سلامتی: برخی بیماری‌ها می‌توانند فشار بیشتری به رگ‌ها وارد کنند.
- مصرف دخانیات: افراد سیگاری بیشتر در معرض خطر واریس قرار دارند.
- اضافه وزن: وزن بالا باعث افزایش فشار روی رگ‌های خونی می‌شود و احتمال ابتلا به واریس را افزایش می‌دهد.
اگر در معرض این عوامل خطر قرار دارید، بهتر است با تغییر سبک زندگی، ورزش منظم و رعایت توصیه‌های متخصص درمان واریس از ابتلا به واریس پیشگیری کنید.
عوارض جدی واریس چیست؟
بیشتر افراد مبتلا به واریس دچار عوارض جدی نمی‌شوند. اما در برخی موارد، اگر واریس درمان نشود، ممکن است منجر به مشکلاتی مانند زخم‌های پوستی (زخم‌های باز)، خونریزی، التهاب یا تغییر رنگ پوست شود.
همچنین، واریس شدید می‌تواند نشانه‌ای از نارسایی مزمن وریدی باشد، که بر توانایی رگ‌ها در پمپاژ خون به سمت قلب تأثیر می‌گذارد.
تشکیل لخته خون و خطرات آن
افرادی که دچار واریس هستند، ممکن است بیشتر در معرض تشکیل لخته‌های خونی باشند. به همین دلیل، لازم است که پزشک شما وضعیت رگ‌ها را بررسی و در صورت لزوم، از بروز مشکلات جدی جلوگیری کند. برخی از اختلالات لخته شدن خون شامل موارد زیر هستند:
- ترومبوفلبیت سطحی: در این وضعیت، لخته‌های خونی داخل رگ‌های واریسی تشکیل می‌شوند و باعث ایجاد التهاب (ترومبوز وریدی سطحی یا ترومبوفلبیت سطحی) می‌شوند. این مشکل دردناک است اما معمولاً خطر جدی ندارد و قابل درمان است.
- ترومبوز ورید عمقی: اگر واریس داشته باشید، خطر ابتلا به لخته شدن خون در رگ‌های عمقی بدن شما بیشتر می‌شود. این وضعیت می‌تواند جدی باشد و نیاز به مراقبت پزشکی دارد.
- آمبولی ریوی: در موارد شدید، لخته خون ناشی از ترومبوز ورید عمقی ممکن است به ریه‌ها منتقل شود و باعث آمبولی ریه شود. این یک عارضه خطرناک و تهدیدکننده زندگی است که نیاز به درمان فوری توسط متخصص درمان واریس دارد.
جمع بندی
در مجموع، واریس اگرچه در بیشتر موارد خطر جدی ایجاد نمی‌کند، اما در صورت بی‌توجهی می‌تواند منجر به عوارضی مانند درد، تورم یا لخته خون شود. تشخیص زودهنگام و درمان به‌موقع نقش مهمی در کنترل این بیماری دارد.
source