به گزارش سلامت نیوز به نقل از scitechdaily، آبله میمونی که زمانی یک ویروس نادر و محدود به بخش‌هایی از آفریقای مرکزی بود، به سرعت در حال تبدیل شدن به یک تهدید جدی برای سلامت جهانی است. دانشمندان نگران افزایش قابلیت انتقال این ویروس از فرد به فرد هستند، که نشان‌دهنده تغییری در الگوی سنتی انتقال آن از حیوان به انسان است.
تغییر در الگوی انتقال و جهش‌های ژنتیکی
تحقیقات اخیر، از جمله مطالعه‌ای که در Nature Medicine منتشر شده است، نشان می‌دهد که انتقال پایدار انسان به انسان اکنون به یک واقعیت تبدیل شده است. این تغییر عمدتاً به دلیل جهش‌های ژنتیکی است که ویروس را قادر می‌سازد با میزبان انسانی سازگارتر شود، که ممکن است منجر به افزایش شدت بیماری شود.
ویروسی مرتبط با آبله
Mpox یک عفونت ویروسی از خانواده ویروس‌های آبله است که می‌تواند علائمی مانند بثورات دردناک، تب و تورم غدد لنفاوی ایجاد کند. در برخی موارد، این بیماری می‌تواند به شکل شدیدتری بروز کند. این ویروس معمولاً از طریق تماس نزدیک با فرد یا حیوان آلوده منتقل می‌شود. با این حال، داده‌های جدید نشان می‌دهد که تماس نزدیک اکنون یکی از راه‌های مهم انتقال ویروس شده است، که به شیوع طولانی‌تر و زنجیره‌های انتقال مداوم منجر می‌شود.
افزایش انواع ویروسی و خطرات آن
مطالعات نشان می‌دهد که انواع مختلفی از ویروس Mpox در حال گسترش هستند. به ویژه، ویروس‌های گروه Clade IIb در سطح جهانی در حال انتشار هستند و اکنون گونه‌های Clade I که تهاجمی‌تر به نظر می‌رسند، در حال افزایش هستند. این ویروس‌ها جهش‌هایی را کسب کرده‌اند که احتمالاً به افزایش قابلیت انتقال و بیماری‌زایی آن‌ها کمک می‌کند. هرچه ویروس برای مدت طولانی‌تری در بین انسان‌ها گردش کند، احتمال جهش‌های بیشتر و سازگاری بیشتر آن افزایش می‌یابد.
شیوع جهانی و خطر برای گروه‌های آسیب‌پذیر
Mpox که تا پیش از این عمدتاً در آفریقای مرکزی مشاهده می‌شد، از سال 2022 به صورت گسترده در سراسر جهان شیوع یافته است. این بیماری در حال حاضر بیشتر بزرگسالان را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما کارشناسان هشدار می‌دهند که کودکان نیز می‌توانند در معرض خطر بیشتری برای بیماری شدید قرار گیرند. هرچند که تاکنون انتقال پایدار در کودکان گزارش نشده است، اما این موضوع نیازمند نظارت دقیق است.
ابزارهای محدود برای مبارزه با Mpox
در حال حاضر، تشخیص Mpox با محدودیت‌هایی مواجه است و درمان‌های ضدویروسی کافی برای آن وجود ندارد. دکتر کارلوس مالوکر د موتس، ویروس‌شناس دانشگاه سوری، تأکید می‌کند که افزایش نظارت، سرمایه‌گذاری در تشخیص سریع، و تقویت ظرفیت تولید درمان‌های مؤثر، برای جلوگیری از همه‌گیری‌های آینده ضروری است.
چرا ریشه‌کنی Mpox ممکن نیست؟
برخلاف ویروس آبله، Mpox دارای منبع حیوانی است، به این معنا که نمی‌توان آن را به طور کامل ریشه‌کن کرد. نویسندگان این مطالعه هشدار می‌دهند که بدون اقدامات بین‌المللی فوری، از جمله توسعه آزمایش‌های سریع و درمان‌های جدید، این ویروس به ظهور مجدد خود ادامه خواهد داد و تهدیدی پایدار برای سلامت جهانی خواهد بود.
Mpox در حال تبدیل شدن به یک بحران رو به رشد است که نیاز به اقدامات جدی و هماهنگ در سطح جهانی دارد. بدون سرمایه‌گذاری فوری در تحقیقات، درمان و کنترل، این ویروس ممکن است به یک تهدید دائمی برای سلامت عمومی تبدیل شود. کشورهای جهان باید به سرعت برای مقابله با این بیماری اقدام کنند تا از پیامدهای بالقوه خطرناک آن جلوگیری شود.