معاون هنری وزیر فرهنگ در پیامی تاکید کرد:






تهران(پانا) – معاون امور هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پیامی نوشت مرحوم پروانه اعتمادی همانند بسیاری از هم نسلانش نقش موثری در توسعه و ترویج فرهنگ و هنرناب ایرانی به دنیا ایفا کرد و آثاری را از خود بر جای گذاشت که در عین دارا بودن زبانی ساده از اشیای معمولی زندگی پیرامونی ما انسان ها، شاعرانه و زیباترین تصاویر را خلق می کرد.








نادره رضایی در این پیام که به مناسبت درگذشت پروانه اعتمادی از هنرمندان پیشگام و نوگرای عرصه نقاشی صادر شد، آورده است: در اولین روزهای دگرگونی طبیعت، بانو پروانه اعتمادی از هنرمندان پیشرو، پیشگام و نوگرای قبیله نقاشی ایران از دنیای ما خداحافظی کرد. هنرمندی محترم و معتبر که همانند بسیاری از هم نسلانش نقش موثری در توسعه و ترویج فرهنگ و هنرناب ایرانی به دنیا ایفا کرد و آثاری را از خود بر جای گذاشت که در عین دارا بودن زبانی ساده از اشیای معمولی زندگی پیرامونی ما انسان ها، شاعرانه و زیباترین تصاویر را خلق می کرد.

وی افزوده است: زیستی هنرمندانه، شاعرانه و سراسر جستجو و مکاشفه زیبایی ها که آفرینش آثاری تجربه گرا، متفاوت و سرشار از خلق تکنیک های مختلف نتیجه آن بود. مسیری پر از دستاوردهای درخشان که در فرم و محتوا بیانگر دیدگاه و دریچه‌ای متفاوت از زاویه نگاه یک نقاش بود و توانست آثار این هنرمند فرهیخته را در بیرون از مرزهای ایران عزیزمان نیز معرفی نماید.

رضایی آورده است:‌ آن چه از پروانه اعتمادی در عرصه نقاشی و نگاه کاملا متفاوت و جستجوگر این هنرمند عزیز به هنر و تاریخ معاصر ایران به جای مانده، لذت تماشای آثاری شاخص از هنرمندی است که با بهره مندی از مکاتب هنرمندان و استادان ممتاز عرصه نقاشی جلوه های متفاوتی از طبیعت بی جان را خلق کرد. آثاری ملهم از یک تجربه گرایی و فهمی عمیق که با تکنیک های مختلف به چشمان علاقه مندان نقاشی هدیه شد. اینجانب به سهم خود درگذشت زنده‌یاد پروانه اعتمادی را به خانواده و جامعه هنری کشورمان تسلیت عرض نموده و در این روزهای عزیز و گرانقدر آرزومند رفیع ترین درجات الهی هستم.

پروانه اعتمادی نقاش معروف ایرانی صبح امروز یکم فروردین در سن ۷۷ سالگی درگذشت؛ اعتمادی از شاگردان بهمن محصص از نقاشان شهیر ایرانی بود که کار خود را با نقاشی انتزاعی (آبستره) شروع کرد، در ادامه به نقاشی رنگ روغن و سپس مداد رنگی و کلاژ کشیده شد. آثار او اولین بار در سال ۱۳۴۷ در تالار قندریز تهران روی دیوار رفت.

او نمایشگاه های انفرادی و گروهی بسیاری هم در بال (سوئیس)، پکن، پاریس، لس آنجلس، ونکوور و دهلی نو برپا کرده بود.


source

توسط visitmag.ir