بیماری التهابی لگن (PID یا Pelvic Inflammatory Disease) یک عفونت شایع در سیستم تولیدمثل زنان است که در اثر عفونت باکتریایی ایجاد می‌شود. این بیماری عمدتاً رحم، لوله‌های فالوپ و تخمدان‌ها را درگیر می‌کند و اگر به‌موقع درمان نشود، می‌تواند منجر به عوارض جدی مانند ناباروری، حاملگی خارج رحمی و درد مزمن لگنی شود. این مقاله به بررسی علل، عوامل خطر، پیامدها و روش‌های پیشگیری و درمان بیماری التهابی لگن می‌پردازد.

 تعریف و اپیدمیولوژی

بیماری التهابی لگن یک وضعیت پزشکی است که عموماً در زنان در سنین باروری (15 تا 44 سال) دیده می‌شود. این بیماری معمولاً در اثر عفونت‌های باکتریایی منتقل‌شده از طریق رابطه جنسی، به‌ویژه باکتری‌های کلامیدیا تراکوماتیس و نیسریا گونوره‌آ ایجاد می‌شود. بر اساس آمارهای جهانی، سالانه میلیون‌ها زن به این بیماری مبتلا می‌شوند که درصد قابل‌توجهی از آنها به عوارض بلندمدت دچار می‌شوند.

 علل بیماری التهابی لگن

علت اصلی PID، عفونت باکتریایی است که از دستگاه تناسلی تحتانی به اندام‌های تولیدمثلی فوقانی منتقل می‌شود. شایع‌ترین عوامل میکروبی مرتبط با این بیماری عبارت‌اند از:

کلامیدیا تراکوماتیس:

یکی از شایع‌ترین عفونت‌های مقاربتی است که می‌تواند بدون علامت باشد.

نیسریا گونوره‌آ:

این عامل می‌تواند عفونت حاد ایجاد کند و به‌سرعت به لوله‌های فالوپ گسترش یابد.

باکتری‌های بی‌هوازی:

مانند باکتریوئیدها و پپتواسترپتوکوک‌ها که معمولاً به‌صورت عفونت ثانویه ظاهر می‌شوند.

مایکوپلاسما ژنیتالیوم:

عامل دیگری که نقش مهمی در بیماری‌های التهابی لگن دارد.

عوامل خطر

برخی عوامل خطر احتمال ابتلا به PID را افزایش می‌دهند، ازجمله:

• داشتن شرکای جنسی متعدد.
• عدم استفاده از وسایل پیشگیری مانند کاندوم.
• سابقه عفونت‌های مقاربتی.
• استفاده از ابزارهای داخل‌رحمی (IUD) بدون رعایت بهداشت.
• انجام زایمان، سقط یا جراحی‌های دستگاه تناسلی.

 علائم و تشخیص

PID ممکن است در مراحل اولیه بدون علامت باشد یا علائم خفیفی ایجاد کند که شامل موارد زیر است:

درد لگنی:

یکی از شایع‌ترین علائم، درد مداوم یا متناوب در ناحیه پایین شکم و لگن است.

ترشحات غیرطبیعی واژن:

ترشحات چرکی یا بدبو ممکن است نشان‌دهنده عفونت باشد.

تب و لرز:

افزایش دمای بدن همراه با ضعف عمومی.

درد هنگام مقاربت:

این علامت ناشی از التهاب در اندام‌های تولیدمثلی است.

اختلالات قاعدگی:

• • خونریزی‌های غیرطبیعی یا لکه‌بینی بین دوره‌های قاعدگی.

روش‌های تشخیص

تشخیص PID ممکن است به دلیل شباهت علائم آن با بیماری‌های دیگر چالش‌برانگیز باشد. روش‌های تشخیصی عبارت‌اند از:

• معاینه بالینی لگنی:
  • بررسی حساسیت در ناحیه رحم و لوله‌های فالوپ.
• آزمایش‌های میکروبیولوژی:
  • شامل تست‌های کلامیدیا و گونوره‌آ.
• تصویربرداری:
  • مانند سونوگرافی لگنی برای شناسایی آبسه‌ها یا تورم لوله‌های فالوپ.
• لاپاروسکوپی:
  • در موارد پیچیده برای مشاهده مستقیم اندام‌های لگنی انجام می‌شود.

 پیامدها و عوارض

PID اگر به‌درستی و به‌موقع درمان نشود، می‌تواند پیامدهای جدی و بلندمدتی داشته باشد، ازجمله:

ناباروری:

آسیب یا انسداد لوله‌های فالوپ یکی از مهم‌ترین عوارض PID است که می‌تواند مانع از بارداری شود.

حاملگی خارج رحمی:

لوله‌های آسیب‌دیده خطر لانه‌گزینی تخمک در خارج از رحم را افزایش می‌دهند.

درد مزمن لگنی:

التهاب مداوم می‌تواند باعث دردهای مداوم و آزاردهنده شود.

آبسه‌های لگنی:

تجمع عفونت در اندام‌های لگنی ممکن است منجر به تشکیل آبسه‌های چرکی شود.

افزایش خطر عفونت‌های مقاربتی:

• • آسیب به مخاط رحم و لوله‌های فالوپ می‌تواند فرد را مستعد عفونت‌های بیشتر کند.

پیشگیری

اقدامات پیشگیرانه می‌تواند خطر ابتلا به PID را کاهش دهد. این اقدامات عبارت‌اند از:

رعایت بهداشت جنسی:

استفاده از کاندوم و محدود کردن تعداد شرکای جنسی.

غربالگری منظم:

انجام آزمایش‌های منظم برای تشخیص زودهنگام عفونت‌های مقاربتی.

مشاوره و آموزش جنسی:

افزایش آگاهی درباره بیماری‌های مقاربتی و روش‌های پیشگیری.

مراقبت‌های پس از جراحی:

رعایت بهداشت و استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها پس از زایمان، سقط یا قرار دادن IUD.

درمان

درمان بیماری التهابی لگن باید به‌سرعت آغاز شود تا از عوارض جدی جلوگیری شود. روش‌های درمانی شامل موارد زیر است:

آنتی‌بیوتیک‌ها:

درمان اصلی شامل مصرف ترکیبی از آنتی‌بیوتیک‌ها برای پوشش دادن طیف گسترده‌ای از باکتری‌ها است. برخی از این آنتی‌بیوتیک‌ها عبارت‌اند از:

سفتریاکسون (Ceftriaxone)

دوکسی‌سایکلین (Doxycycline)

مترونیدازول (Metronidazole)

درمان بستری:

در موارد شدید یا عوارضی مانند آبسه، بیمار ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشد.

جراحی:

برای تخلیه آبسه‌های بزرگ یا درمان عوارض پیچیده.

 رویکردهای نوین در مدیریت PID

در سال‌های اخیر، استفاده از روش‌های نوین تشخیصی و درمانی باعث بهبود مدیریت PID شده است. برخی از این رویکردها عبارت‌اند از:

• بیومارکرهای جدید:
  • استفاده از بیومارکرهای خونی برای تشخیص دقیق‌تر بیماری.
• آنتی‌بیوتیک‌های پیشرفته:
  • توسعه داروهای جدید با اثربخشی بالا و عوارض جانبی کمتر.
• تکنیک‌های تصویربرداری پیشرفته:
  • مانند MRI برای تشخیص زودهنگام آسیب‌های ساختاری.

نتیجه‌گیری

بیماری التهابی لگن یکی از چالش‌های مهم در سلامت زنان است که می‌تواند اثرات جدی بر کیفیت زندگی و باروری داشته باشد. تشخیص زودهنگام و درمان مناسب می‌تواند به کاهش پیامدهای بیماری کمک کند. علاوه بر این، ارتقای آگاهی عمومی، بهبود دسترسی به خدمات بهداشتی و پیشگیری از عفونت‌های مقاربتی از ارکان اساسی مدیریت این بیماری است.