پیلکتازی کلیه جنین یا اتساع لگنچه کلیه، وضعیتی است که در آن لگنچه کلیه جنین (محفظه جمع‌آوری ادرار در کلیه) بزرگ‌تر از حد معمول می‌شود. این حالت اغلب در سونوگرافی‌های دوران بارداری به صورت اتفاقی کشف می‌شود.

علل پیلکتازی کلیه جنین

علت دقیق پیلکتازی در بسیاری از موارد مشخص نیست، اما برخی عوامل ممکن است در ایجاد آن نقش داشته باشند:

انسداد مجاری ادراری: انسداد در هر قسمتی از مجاری ادراری (لوله‌هایی که ادرار را از کلیه به مثانه می‌برند) می‌تواند باعث تجمع ادرار در لگنچه کلیه و در نتیجه اتساع آن شود.

رفلاکس ادرار: در این حالت، مقداری از ادرار از مثانه به حالب و سپس به کلیه برمی‌گردد که می‌تواند به تدریج باعث آسیب به کلیه و اتساع لگنچه شود.

اختلالات آناتومیکی: برخی ناهنجاری‌های مادرزادی در ساختار کلیه یا مجاری ادراری ممکن است باعث پیلکتازی شوند.

انواع پیلکتازی کلیه جنین

پیلکتازی را می‌توان بر اساس شدت و علت آن به انواع مختلف تقسیم کرد:

پیلکتازی خفیف: در این نوع، اتساع لگنچه کلیه کم بوده و اغلب بدون نیاز به درمان خود به خود برطرف می‌شود.

پیلکتازی متوسط: در این نوع، اتساع لگنچه بیشتر است و نیاز به پیگیری دقیق‌تر دارد.

پیلکتازی شدید: در این نوع، اتساع لگنچه بسیار زیاد بوده و ممکن است نشان‌دهنده انسداد شدید مجاری ادراری یا اختلالات جدی‌تر باشد.

تشخیص پیلکتازی کلیه جنین

پیلکتازی معمولاً در سونوگرافی‌های دوران بارداری تشخیص داده می‌شود. پزشک با بررسی اندازه و شکل لگنچه کلیه و سایر قسمت‌های دستگاه ادراری جنین می‌تواند به تشخیص پیلکتازی و تعیین شدت آن بپردازد.

درمان پیلکتازی کلیه جنین

درمان پیلکتازی به شدت آن و علت ایجاد آن بستگی دارد. در بسیاری از موارد، پیلکتازی خفیف به خودی خود برطرف می‌شود و نیاز به درمان خاصی ندارد. اما در موارد شدیدتر ممکن است به درمان‌های زیر نیاز باشد:

پیگیری‌های منظم: در برخی موارد، پزشک ممکن است سونوگرافی‌های مکرر را برای بررسی پیشرفت پیلکتازی تجویز کند.

درمان دارویی: در برخی موارد، ممکن است داروهایی برای کاهش تولید ادرار یا تسکین علائم تجویز شود.

جراحی: در موارد شدید و پیچیده، ممکن است به جراحی برای رفع انسداد مجاری ادراری یا اصلاح ناهنجاری‌های آناتومیکی نیاز باشد.

عوارض پیلکتازی کلیه جنین

در صورت عدم درمان مناسب، پیلکتازی ممکن است عوارضی مانند:

آسیب دائمی به کلیه: در صورت ادامه انسداد مجاری ادراری، فشار به کلیه افزایش یافته و ممکن است به بافت کلیه آسیب برساند.

نارسایی کلیه: در موارد شدید و طولانی مدت، پیلکتازی ممکن است به نارسایی کلیه منجر شود.

عفونت‌های ادراری مکرر: انسداد مجاری ادراری می‌تواند باعث تجمع باکتری‌ها و افزایش خطر ابتلا به عفونت‌های ادراری شود.

نکته مهم: پیلکتازی کلیه جنین در بسیاری از موارد بدون عارضه بوده و با رشد جنین بهبود می‌یابد. با این حال، پیگیری منظم توسط پزشک برای اطمینان از سلامت جنین بسیار مهم است.