کارشناس و فعال صنعت خودرو در این باره نوشت:
شریان حیاتی هر شرکت تولیدکننده، در دسترس بودن نقدینگی برای تولید بوده و برای صنعت خودرو نیز این اصل حاکم است. نقدینگی‌های تولیدکنندگان به ترتیب اولویت، از طُرق مختلف مانند فروش محصول، پیش‌فروش، اوراق بهادار، تسهیلات بانکی تامین شده که به‌طور معمول بیش از 80 درصد آن، از طریق فروش‌ها و پیش‌فروش‌ها تامین می‌شود.
به‌گفته دبیر انجمن قطعه‌سازان، شرکت‌های خودروسازی داخلی حدود 60هزار میلیارد تومان به قطعه‌سازان بدهکار هستند که 20هزار میلیارد تومان از آن سررسید شده است.
اگر تولید را بر چهار ستون نقدینگی، تامین مواد اولیه، تولید و فروش محصول نهایی استوار بدانیم، اصلی‌ترین و ابتدایی‌ترین ستون تولید، محصول نهایی بوده که متشکل از تامین نقدینگی برای ادامه تولید و حیات است. این مهم درحال‌حاضر تحت تاثیر حاشیه‌های صنعت خودرو نظیر قیمت‌گذاری دستوری، شورای رقابت، نحوه فروش، سامانه یکپارچه، قرعه‌کشی، بورس کالا و… قرار گرفته است.
صنایع قطعه‌سازی کشور وابسته به خودروسازان هستند و متقابلا خودروسازان نیز برای تولید و افزایش تیراژ تولید با توجه به میزان برنامه‌های زمان‌بندی خود در تولید محصول نهایی، به تولید به‌موقع و برنامه‌ریزی‌شده قطعه‌سازان نیازمند هستند. از این رو، پایداری منظم و مطابق برنامه‌ریزی این رابطه، قویا نیازمند حل‌وفصل نهایی بوروکراسی و حواشی پیرامون صنعت خودرو است.
تضعیف صنعت با سابقه بیش از پنجاه‌ساله خودروسازی در کشور، نه‌تنها در راستای رشد ناخالص داخلی و اقتصاد مولد نیست؛ بلکه کشور را در دام واردات بی‌رویه و خارج از توان بودجه ارزی سوق خواهد داد.
از نیمه دوم سال 1397 یعنی همزمان با تحریم مستقیم صنایع خودروسازی که از اهداف غرب برای به تعطیلی کشاندن این صنعت و حذف اشتغال مستقیم و غیرمستقیم بیش از 1.5میلیون نفری آن بود و برای ایجاد تنش‌های اجتماعی برنامه‌ریزی شده بود، با وحدت و عرق تولید و داخلی‌سازی، این صنعت پابرجا مانده و توفیقات خوبی در تعمیق ساخت داخل و ادامه فعالیت کسب کرده است.
این دستاورد، در راستای پیروی از دستورالعمل‌های اقتصاد مقاومتی قابل تقدیر است. به هر ترتیب، تجربه سالیان گذشته صنعت خودرو و مجموعه قطعه‌سازی کشور نشان داده است که این صنعت با وجود منابع انسانی توانمند، زیرساخت‌ها و سرمایه‌گذاری‌های گذشته، همواره توانسته است نقش خود را در رشد تولید و اقتصاد مولد به اثبات برساند، اما طی سال‌های تحریم‌های بین‌المللی، از بوروکراسی و به عبارت بهتر به‌نوعی از حواشی متعددی رنج می‌برد که این صنعت را با دشواری‌های تولید مواجه کرده است.