یکی از روش های موثر و پرطرفدار برای جایگیزینی دندان های از دست رفته، ایمپلنت می باشد. در این مطلب قصد داریم مراحل ایمپلنت دندان از مشاوره تا نصب ایمپلنت را بررسی نماییم، اما پیش از آن لازم است توضیح مختصری راجع به ایمپلنت دندان بدهیم.

ایمپلنت چیست

ایمپلنت دندان از ۳ بخش اصلی تشکیل شده است:

1. ریشه مصنوعی که معمولا از جنس تیتانیوم است و در استخوان فک تعبیه می شود.
2. اباتمنت که بر روی ریشه ثابت می شود و بالای خط لثه قرار می‌گیرد.
3. دندان مصنوعی یا بریج یا قطعات پروتز جزئی و پروتز کامل

ریشه ایمپلنت دندانی در واقع ساختاری دائمی را فراهم می کند و می تواند از یک تاج پروتز منفرد یا چندین دندان مصنوعی به شکل بریج یا پروتز حمایت کند. ایمپلنت دندان در طی یک عمل جراحی نصب می شود و‌ نصب آن معمولاً کمتر از یک ساعت طول می کشد. اما بهبود و تشکیل استخوان لثه فرایندی زمان بر است.

نمای کلی کاشت ایمپلنت

هنگام کاشت ایمپلنت دندان، ریشه دندان با پایه ای فلزی جایگزین می شود. این پست ها یا ریشه های دندانی مانند پیچ هستند. ایمپلنت‌ها کمی متفاوت از برخی از بریج‌ها یا روکش‌ها هستند، زیرا عملکرد و ظاهری شبیه به دندان‌های واقعی دارند. نحوه انجام عمل دندانپزشکی به نوع مواد ایمپلنت، واکنش های آلرژیک و وضعیت استخوان فک بیمار بستگی دارد. ممکن است مجبور شوید چندین اقدام دندانپزشکی را انجام دهید تا استخوان به خوبی در اطراف ایمپلنت بهبود یابد. این بهبودی ممکن است زمان ببرد، اما از دندان جدید به طور ایمن حمایت می کند.

مراحل انجام ایمپلنت

ارزیابی اولیه

دندانپزشک یا جراح دهان ابتدا یک معاینه جامع برای تعیین وضعیت استخوان فک و بهترین روش کاشت دندان انجام می دهد. این ارزیابی اولیه برای اینکه ایمپلنت تا حد امکان طبیعی به نظر برسد، احتمالا شامل عکس‌برداری با اشعه ایکس، برداشتن قالب‌ها و تطبیق رنگ دندان‌ها، می باشد. دندانپزشک تعیین می کند که لازم است چند دندان را با ایمپلنت جایگزین کند که تعیین آن ممکن است بسته به وضعیت سلامت دهان و دندان بیمار، به برنامه ریزی بیشتر و مشورت با سایر متخصصان دندانپزشکی مانند متخصص پریودنتیست نیاز داشته باشد.

همچنین دندانپزشک در مورد تمام شرایط پزشکی و داروهای مصرفی احتمالی بیمار، با او صحبت خواهد کرد. بسته به شرایط بیمار، ممکن است قبل از جراحی نیاز به مصرف آنتی بیوتیک وجود داشته باشد تا از به وجود آمدن عفونت جلوگیری کند.

کشیدن دندان

در صورتی که بیمار دارای دندانی باشد که نیاز به جایگزین شدن دارد، دندانپزشک آن را قبل از انجام کارهای دندانی مربوط به ایمپلنت خارج می کند. می توانید این کار را همزمان با کاشت ایمپلنت نیز انجام دهید. دندانپزشک در مورد گزینه های بیهوشی یا بی حسی با بیمار صحبت خواهد کرد. به احتمال زیاد، از یک بی حس کننده موضعی نووکائین (یا لیدوکائین) برای احساس بی حسی و از بین بردن هر گونه درد استفاده می شود. برداشتن دندان نباید زیاد طول بکشد مگر اینکه آن دندان شکسته باشد. در حین کشیدن دندان بیمار فقط کمی کشش و فشار احساس خواهد کرد. پس از کشیدن، باید از نفس کشیدن با بینی، کشیدن سیگار، تف کردن بیش از حد یا نوشیدن خودداری شود. این اقدامات می تواند احساس درد در بیمار ایجاد کند.

قرار دادن ایمپلنت دندان و پیوند استخوان

اگر استخوان فک فعلی بیمار به اندازه کافی قوی و ضخیم باشد، ممکن است نیازی به اضافه کردن استخوان اضافی نداشته باشد. فک باید قوی باشد زیرا فشار زیادی هنگام جویدن وارد می شود و برای محافظت از ایمپلنت باید استخوان بیمار قوی باشد. اگر فک به مقداری استخوان اضافی نیاز داشته باشد، این استخوان معمولاً از ناحیه دیگری از استخوان فک و دور از ناحیه ایمپلنت برداشته می شود و به محل ایمپلنت پیوند زده می شود.

قبل از اینکه دندانپزشک بتواند ایمپلنت را درون فک قرار دهد، ممکن است مدت زمانی چند ماهه لازم باشد تا ابتدا استخوان به طور کامل التیام یابد. پس از بهبودی استخوان، دندانپزشک یا جراح، ایمپلنت را اضافه می کند. پس از اینکه ایمپلنت به استخوان فک اضافه شد، استخوان فک در اطراف ایمپلنت شروع به رشد و ترمیم می کند. سپس ایمپلنت بخشی از خط لثه طبیعی می شود. این فرآیند در افراد مختلف متفاوت است و ممکن است بین ۳ تا ۹ ماه طول بکشد.

قرار دادن تکیه گاه یا اباتمنت

هنگامی که ایمپلنت به اندازه کافی پایدار شد، دندانپزشک یک اباتمنت را در بالای ایمپلنت قرار می دهد. این قطعه ایمپلنت را به تاج دندان شما متصل می کند. اباتمنت باید سفت شود تا هنگام غذا خوردن در جای خود بماند. در طول این روش بیمار به جز کمی فشار چیزی احساس نخواهد کرد. در آن ناحیه بی حسی موضعی باید وجود داشته باشد.

گاهی اوقات اباتمنت را می توان همزمان با ایمپلنت گذاشت زیرا ممکن است از خط لثه عبور کند و قابل مشاهده خواهد بود، بنابراین باید در مورد نحوه پوشاندن این قطعه بررسی شود؛ زیرا زمانی که فرد لبخند می زند، دیده می شود. در این مرحله دندانپزشک می تواند یک کلاه درمانی اضافه می کند تا از رشد بافت و استخوان در بالای اباتمنت جلوگیری کند.

اضافه کردن تاج دائمی

پس از بهبودی لثه ها، دندانپزشک دندان مصنوعی یا تاج شما را می سازد. می توان ایمپلنت متحرک یا دائمی در این مرحله استفاده کرد. اگر چندین دندان از دست رفته در ناحیه پشتی دهان وجود دارد، درست مانند پروتزهای متحرک، ممکن است بخواهید گزینه ایمپلنت متحرک را امتحان کنید تا بیمار بتواند در صورت نیاز پروتز دندانی خود را تمیز و تعویض کند. نمی توان یک ایمپلنت ثابت را برای تعویض یا تمیز کردن برداشت؛ زیرا به طور دائم در تکیه گاه پیچ یا چسبانده می شود.

سایر مواردی که باید در مورد مراحل ایمپلنت دندان بدانید

انتخاب ایمپلنت دندان یک تصمیم بزرگ است. بعضی از انواع ایمپلنت ممکن است گران باشند، اما میزان موفقیت آن‌ها حدود ۹۵ درصد است. در اینجا موارد دیگری نیز وجود دارد که باید در نظر داشته باشید.

۱- استخوان فک باید در طول این فرآیند کاشت بهبود یابد، بنابراین برای کاشت ایمپلنت چندین مرحله وجود دارد.

۲- ایمپلنت روشی نیست که بتوان در یک جلسه آن را انجام داد.

۳- تا زمانی که تاج دندان را بر روی اباتمنت اضافه نکنید، دندانی نخواهید داشت.

۴- لازم است که راجع به تمایل به استفاده از گزینه های موقتی مانند نگهدارنده، باله های دندانی یا تاج موقت بررسی و نظر خواهی شود.

بعد از عمل جراحی

طبیعی است که بعد از جراحی کمی ناراحتی برای بیمار وجود داشته باشد. ممکن است متوجه کبودی روی لثه، تورم در اطراف لثه و صورت، خونریزی جزئی و مقداری درد در محل ایمپلنت شود. بیمار باید پس از جراحی تا مدتی غذای نرم مصرف کند. همچنین ممکن است نیاز باشد چند کیسه یخ در دسترس داشته باشد تا به کاهش تورم لثه کمک کند.

از مصرف دخانیات خودداری شود، زیرا می تواند احتمال عفونت های دهانی مانند عفونت ریشه را افزایش دهد؛ همچنین ممکن است دندان ها را لکه دار کند. رعایت عادات بهداشتی برای محافظت از ایمپلنت بسیار مهم است.